Manta Rota - (Huelva) - Palos de la Frontera. Afstand 104 km.

Na het wakker worden keuzestress. Word het de koffie of de zonsopkomst. De zon verliest, koffie wint. Na de koffie even na het strand. Het is nog fris maar ik waag het toch. Een skinnydip in de koude zee. Ik ben wel gelijk wakker. Dat dan wel. In de camper terug maar gelijk mijn tweede bak koffie. Voetjes voor de verwarmingsuitlaat. Die zijn ook steenkoud door het zand en de houten strandopgang en natte gras. Rond negenen word ook Doornroosje wakker. We drinken nog even een paar koppen koffie. Werken een broodje naar binnen en dan is het tijd om naar de serviceplaats te gaan; grijs en zwart weggooien, vers water tappen. Daar staat ook het NL stel waar ik gisteren mee kletste. Zij staan hier de hele winter zo’n beetje. Hij tips me over een leuk plaatsje vlakbij: Cacela Velha. 3 kilometer. Echt leuk uitzicht daar zegt ie. OK. Doen we.

En hij heeft gelijk. Vlakbij kan je de camper makkelijk kwijt op de parking van het dorp. En een mooi uitzicht. Neem eenmaal foto’s. Dan naar Huelva, Spanje. Is, blijf op de kustweg. Dan een klein stukje snelweg: de Guardiana rivier over. Volgende afslag er weer af en over de N zoveel naar Huelva. Gelijk en flinke 🅿️ aan de haven. Met 10 a 15 minuten in de stad. Wel een leuk stadje. Maar dat zijn er zoveel in Spanje. Maar de mrs. zou de mrs. niet zijn als ze geen Patchwork winkeltje zou vinden. Alleen! Pas om vijf uur open. Het is toch al na tweeën, (in Spanje is het gelijk weer een uur later) dus dat is te doen. Winkelstraatje zus, pleintje zo, hier een kop koffie, daar een glaasje wijn. Tijd vliegt als je je vermaakt 😜. En om 16.45 zetten we ons neer op een bankje voor de winkel. Na vijven geen open winkel. Het blijft donker. Nu staat er wel een Spaanse tekst op de winkeldeur. Toch maar eens vertalen “Maandag en Dinsdag gesloten, excuses voor het ongemak. 🤔. Tja. Dan maar naar de camper wandelen.

Er is echter nog een lapjeswinkel. Maar die is verder uit het centrum weg. Maar met de camper is het te doen. En op een kleine klimometer zie ik zelfs een plek om de camper te parkeren, al is het op een zeer ongelijke ondergrond. Maar het lukt. Met een kwartiertje lopen zijn we er. Deze jongen kan vandaag niks meer fout doen. 🥰.

Nog even een paar kilometer tuffen naar de andere kant van de rivier; Muelle de las Carabelas, nabij Palos de la Frontera. Hier slapen we vannacht om morgenvroeg gelijk de schepen van Columbus te kunnen bewonderen. Ik ga nu even luisteren naar onvervalste Bleugrass, rechtstreeks uit de Appalachen mountains : 🎶Angels in heaven🎶 van Chris Rodrigues en Abby the Spoonlady.

Geschreven door Duncs.campertravels