Minas de Riotinto - Nerva. Afstand 17 km.

Klopt. Maar 17 kilometer gereden vandaag. De moeite niet. Toch wel veel gedaan. Na de gebruikelijke ochtend rituelen naar het Parque Minero de Ríotinto. Museum gewijd aan de groootste open mijn van Europa. Die ligt dus hier! Toen we onze overnachtingsplek uitzochten dachten we gewoon een SOPje te nemen. (Slape-Ontbijte-Pleite). De mrs attendeerde me op het museum met mineralen, de mijnbouw met zijn geschiedenis die terug gaat tot begin van de Romeinse tijd. ( Voor begin onze jaartelling.). En al is het allemaal is Espagnole, toch steek je er wat van op. Visueel maar ook sommige woorden vertalen zich gemakkelijk. We nemen een combikaartje. Ook voor een treinrit vanaf een stationnetje 5 kilometer verder. Maar gaan eerst door het museum. Een hal met alle mineralen, een nagebouwde mijn. De diverse wijken in het stadje, door de mijnbouw company gebouwd voor de mijnwerkers. Er is zelfs een hele Engelse wijk. ( We kennen dit in NL van de grote textielbaronnen, van Heek o.a., in o.a. Enschede die dat ook deden. De wijk Patmos heeft een “Drentse wijk” waar veel arbeiders uit de veenkolonies werden gehuisvest.). Een hal is gewijd aan de Romeinse tijd toen de eerste mijnbouw zijn aanvang vond.

De treinrit. Die is ook heel leuk. Net zo leuk als den 🎶 Achterhoek tsjoek🎶 van Normaal Ook alles in Espagnole maar de gids neemt af en toe de moeite de belangrijkste dingen even uit te duiden in het Engels. 👍. Waar het treintje rijd is niet de mijn. De mijn is aan de andere kant van de weg op een kleine kilometer. Vroeger werd hier wel het gedolvene naar toe gebracht en verwerkt. (Met een ondergrondse trein: Die gele op de foto). Veel door smelten en door uitwassen en laten indrogen zodat bepaalde mineralen werden gewonnen. Dat dat al even aan de gang is, is te zien aan de bergen steenafval en de “slacks”, het afval van de smelterijen. Al die verschillende kleuren in de grondsoorten duiden op de diverse mineralen die er gewonnen worden. Wel een mooi gezicht. We volgen de Rio Tinto. Dat was waarschijnlijk ook de reden van het eerst onder de berg door brengen. Naar het water. De rivier doet zijn eer aan: Hij is rood, en, van nature zeer zuur. “Acid”.

Dan is er nog de Mirador. Zicht op de actieve mijn. We rijden er langs maar is afgesloten. Terug rijdend toch even een stiekeme stop: snel een foto. Niet stiekem genoeg want de Guardiana Civil staat al achter mij. Doorrijden. 😠😡🗯️. Maar ik heb mijn fotootje. We rijden door naar het volgende dorpje op de CP. Hier wel SOPpen.

Toch nog op de valreep het dorpje doorgelopen. Eigenlijk niet eens verkeerd. Wederom mooie straatnamen en of het de kerk of het stadhuis is. Laat het maar in het midden. Morgen is er markt. Even wat vers brood en wie weet.

Geschreven door Duncs.campertravels