Torre de Montcrovo - Vila de Foz Côa - Peso de Régua. Afstand 138 km.

Laat in slaap gevallen. Vrij laat wakker. Aldus niet zo heel vroeg op pad. Wel nog even wat tanken bij de Intermarche. Dan op de Douro aan. Het is wat heiig, kan ook door de rook van het snoeihout dat in de vochtige lucht blijft hangen. Onderweg valt mijn oog op een “Parc Archeologico de Vale de Côa.”. Volg de borden en kom een paar kilometer voorbij het dorp Vila Nova de Foz Côa bij een museum terecht.

Een museum gewijd aan de rotstekeningen die hier in het dal van de Côa gevonden zijn in 1991 bij de bouw van een stuwdam. In eerste instantie is er niet echt veel ruchtbaarheid aan gegeven omdat ze niet wisten wat ze er mee moesten. Tot dan waren de rotstekeningen in grotten gevonden en niet in de openlucht op rotsen. Maar na bestuderen kwamen ze er achter dat het vrij uniek was. De stuwdam is er nooit gekomen dank zij een minister die de bouw stil legde. En binnen 3 jaar was het UNESCO erfgoed om het voor de komende generaties te bewaren.
Een leuk en informatief museum over de vondsten en leefwijze van de mens (Homo Sapiens) met de nadruk op de rotstekeningen. Van 40.000 tot 15.000 jaar geleden.Tijdens en vanaf de laatste ijstijd. Echte tekeningen zijn het echter niet. Meer etsen, want het is er met een hardere steensoort ingekerfd. Om 14.00 uur is er een rondleiding op de vindplaats in de buurt: een km of 15 vanaf het museum. Ik geef me er voor op. In het dorpje Castelo Menhor is het kantoor en van daar met de jeep naar de vindplaats.

Onderweg word gestopt bij een paar schuurtjes: ze blijken voor duiven te zijn gebouwd die gehouden werden voor de mest. Ze werden gevoed met rogge die werd verbouwd op de vlakkere delen van het dal. Op de hellingen amandelen en olijven. En natuurlijk stonden ze zelf ook op het menu van de bevolking.

De tweede stop is met zicht op de Côa rivier. Met aan de overzijde een flinke wijngaard. Mooi zicht hier op de rivier. Maar wanneer de dam gebouwd zou zijn zou de finca onder water gekomen zijn. Testament met de etsen/tekeningen.

Het is lastig om de tekeningen te duiden. Ze zijn over elkaar geprojecteerd. Vreemd omdat er naast vaak ruimte zat was. Maar men zal nooit weten waarom. Wel indrukwekkend is dit. De meest ganbare technieken waren “ beitelen” en “ kerven” later werd er met fijnere gereedschappen gewerkt. (15.000-12.000 jaar geleden). Ook was het formaat kleiner. Meest voorkomende voorstellingen: oeros, hert, paard en geit.

Na dit cultuur gebeuren toch nog even wat kilometers maken. Ik rij nu echt door de Dourovallei. De wijngaarden steil tegen de hellingen. Met hier en daar nog bloeiende boomgaardjes met amandelbomen op hogere of incourante veldjes. Prachtig gezicht wat eigenlijk niet in een tweedimensionale foto te vangen is.

Geschreven door Duncs.campertravels