Gisteren lukt het niet om de foto’s van de wandeling te uploaden. Nu wel!

Verder: Lazy sunday. Op mijn gemak bij de camper. Gister reageerde een trouwe volger(ster).
<quote>Ik ken je wel niet maar geniet erg van je verhaaltjes</quote>
Veel volgers kennen me IRL, in real life. Vande camping “Aamsveen” waar we stonden en nog af en toe komen. Sommigen zijn onze beste vrienden. Anderen weer familie. Ook op Facebook waar ik de zelfde gedachtekronkels post. Soms laat ik wat van me zelf zien. Soms zelfs wat meer.

Dunc, aangenaam, de naam die ik gebruik op de socials. Geboren en getogen Drent (Zuudwolde) Dat was al wel duidelijk. 😁. Geboren in ‘59 en opgegroeid in de sixties en seventies. En gesetteld in de eighties. Wilde van jongs af aan kok worden. Dus na de MAVO! Ja de MAVO naar de koksopleiding in Groningen stad. Paar jaartjes als leerling in restaurants gewerkt. Maar, als je kameraden de disco en dancing in gingen en jij naar je werk. Had je toch het gevoel dat je wat verkeerd deed. Overgestapt naar de grootkeuken. Kon ik ‘‘s avonds ook mee de kroeg in. Was in de weekenden geen pretje als je moest werken maar och. Je was jong, en je wilde wat. 45 jaar lang kok geweest bij landelijke cateraars. ( Compass Groep en Sodexo voor wie dat iets zegt). Ook in personeelsrestaurants. Maar met stropdas voor in een pan soep roeren was het niet echt. De institutionele keuken lag me beter: serviceflats, gevangenissen, azielzoekerscentra en incidenteel ziekenhuizen. Maar vooral in bajessen de laatste zeg 15 jaar van mijn werkzame leven. Een wereldje op zich dat me wel lag. Maar na 45 jaar was het mooi geweest. Wat eerder gestopt met werk. En nu genieten Of te wel; reizen. Ik heb te veel vrienden en oud collega’s verloren die niet ouder zijn geworden dan tussen de vijftig en hun pensioengerechtigde leeftijd. Een goede vriend vertelde me: Dunc, neem van mij aan; Tied kuj niet kopen en hef ok gien schoft. Dat heb ik in mijn beide oortjes geknoopt.

Dat is de reden dat ik vorig jaar acht, en dit jaar krap acht maanden op tjak ben in onze camper. Het geeft mij vrijheid en nog belangrijker voor mij; Het geeft mij rust. Nog even de link van Luuks Nijsingh. Riestenlaand . De Riest, Reest is het grensriviertje tussen Drenthe en Overijssel. Hij zingt over de streek dat ligt tussen de Wijk en Dedemsvaart: het buurtschap “ Oud Avereest”. Daar waar de slotscène van Bartje is opgenomen het Kerkepad over de reest naar Drenthe.

Geschreven door Duncs.campertravels