Estou - (Tavira) - Manta Rota. Afstand 62 km.

9 December. Onze trouwdag. En vanaf vandaag beginnen we aan het 42ste jaar alweer. Waar blijft de tijd. Verglijd hij in het verleden of schuift het op naar de toekomst. Mooie filosofisch vraagstuk. Daar waag ik me maar niet aan al mag ik af en toe graag eens wat mijmeren. Felicitaties van de naaste familieleden en vrienden. Bij deze nogmaals dank. Het was echt geen opgave hoor.

Vanmorgen dus wakker worden. De gebruikelijke koffie en het oude plakje brood, opgepiept in de koekenpan. Richting Faro. Voor de zekerheid wat LPG in de tank; 17 ltr verstookt in 12 dagen. 🤔. Paar frisse avonden en ochtenden gehad. Dan de N125, de kustweg van de Algarve oostwaarts richting Tavira. Nooit geweest dus check! Parkeren bij de markthal. Is ook nog open al is er weinig reuring. Zien een paar vruchtjes liggen maar geen idee wat het is. Kopen er 2. €0,30. Hij heeft geen wisselgeld en wij geen kleingeld. “ Neem maar mee” zegt zijn gebaar. Obligado. Later krijg ik toch wat wisselgeld en breng hem de paar duppies nog. Hij kijkt er vervreemd naar. Net als wij naar de vruchten keken. Braziliaans waarschijnlijk. Dan de stad in. Enkele leuke huizen. Pleintje aan de rivier. Kerstsfeer. Mooie brug steken we over. Ook hier een leuk straatje met winkels en veel horeca/ restaurantjes. Tara’s in de zon: vol. Dan maar even verder lopen. Aan de rivier. Ook een terras in de zon en aan het water. Mooi we zetten er ons neer voor koffie en wat lekkers er bij. ‘t Is toch je trouwdag. We wachten en zien 2 obers druk zijn tot ze ons vragen wat we willen. dat duurt wel even. De mrs moet een sanitaire stop: ga maar ik bestel wel. Als ze terug is nog steeds geen ober al kijken ze af en toe wel onze kant op. Nou weet ik; ik ben geen 165 kg meer. Maar langs een kleine 100 kg kijken! Me dunkt. Afijn we hebben geen haast en zitten lekker in de zon met uitzicht op de musjes die zich te goed doen op de kruimeltjes tussen de tafels. Er gaat een flinke groep meiden zitten. En dan ook nog een andere groepsnaam een stuk of 5. Die hebben de kont amper op de stoel of de ober is al bij hen. Kijk. Dan word deze jonge een beetje kriegel. Loop naar ‘m toe en feliciteer hem: je hebt zojuist 2 klanten verloren. Wij zitten 20 minuten op je te wachten en zij minder dan 2. …..Doeeeiiiii. CU on Tripadvisor. Heb begrip voor als je druk bent. Maar zeg dan minstens even: momentje, kom zo bij U… maar totaal genegeerd worden……. (Is btw niet de eerste x dat ik dat hier ervaar).

Dan maar de klandizie naar een ander brengen. We vinden een eenvoudig tentje in een klein straatje meer een leuk assortiment zoetigheid. Kijk hier maken we dus wel een ”grand koffie “ van. Een heerlijke chocolade-bessencake., pastel nata hoort er in Portugal sowieso bij en een plak Chocolade”salami”. Dat is een soort arretjescake maar dan steviger en minder vet.

Tijd om de camper op te zoeken en naar de slaapplek te rijden. Manta Rota heeft een CP bij het strand. Lijkt ons wel wat. Helaas, siësta tot 17.00 uur. Maar wachtend is niet erg. Even lekker over het strand wandelen, praatje met een andere NL stel die ook wacht op toegang. Waar blijft de tijd! Dan maar gelijk de oorwurm. 🎶Child in Time🎶 Deep Purple. Dan de CP op. plek genoeg. Zal in de zomer wel anders zijn.

Na een kopje soep en een kipschnitzel met champignons in kerriesaus even in het tweeduister naar de zee lopen. Net te laat voor zonsondergang. Maar ach. Dit sfeertje is ook niet verkeerd. Straks nog even een afzakkertje met wat lekker in het dorp. Je bent toch maar één keer 41 jaar getrouwd.

Geschreven door Duncs.campertravels