Vandaag eens geen reisverslag. Of eigenlijk wel,maar èèn van 35 jaar geleden.

Het verhaal dat ons tot het naturisme bracht.

Vakantie. Drie weken voor ons zelf. De kinderen bij tijds naar bed en wij proberen ook nog wat slaap te pakken. Om vier uur gaat de wekker We gaan richting Denemarken. In Lemvig, aan de Limfjord hebben we een huisje gehuurd aan de Oksevej op een bungalowperkje. Pot koffie en een zak broodjes mee voor onderweg. Ranja voor de kids. De auto staat al verder al klaar. De kinderen slapen alweer eer we de grens over zijn en bij Hamburg is het ook rustig. Dat schiet lekker op; de Deens grens komt snel in zicht en net na de middag arriveren we bij het parkje met de huisjes. Aan de Oksevej een huisje; in elkaar gezakt. Oei, niet best. Maar gelukkig klopt het nummer niet. Even verder zoekend vinden we ons huisje. Gelukkig.

Natuurlijk staat er een dagtrip Legoland gepland. Pa is er mee opgegroeid en ook de kinderen vermaken zich er prima mee. Moeder wil bloemetjes kijken en zo staat er ook een trip naar he Jesperhûs Blomsterpark op de agenda. Ik interesseer me voor de Vikingen. Daar gaan we ook nog een dag naar op zoek. Voor ieder wat wils. Met dat mooie zomerweer gaan we natuurlijk naar het strand. We zitten per slot vlak bij zee. Parasol, handdoeken, drinken, wat te eten en snoep mee. ’s Morgens ergens naar toe, in de middag op het strand voor een paar uur. Aan het eind van een weggetje richting zee een parkeerplaats. En. Je loopt gelijk het strand op. Even verder rechts vinden we een mooi plekje. Heerlijk, de kinderen genieten; zandkasteel bouwen, schelpjes zoeken en daarmee de ouders ook. Af en toe even een plons in het water. De heeft snel diepte dus met de jongste moet het wat voorzichtig.

Even later komt er een ander stel even eerder. Kleren uit. Lopen bloot de zee in, drogen zich af en dan pas zwembroek aan. Ook aan andere kant komen wat badgasten. Zij gaan helemaal bloot en blijven bloot. Ach, ’s lands wijs, ’s lands eer denken we maar. Als kind sprong ik geregeld met mijn jeugdvriendjes bloot in het Riegmeer, een wateraflossing in de buurt. En later in onze “wilde “ uitgaansjaren skinny dipten we geregeld na een avondje stappen met de kameraden groep. Ook mijn mrs. deed dat met haar vriendengroep in het wat nu Centerparcs Dalen is.

Toch hebben we zoiets van; Wel lekker dat bloot zwemmen. Maar wat zullen de kinderen er van vinden. Nou helemaal niks blijkt even later. Ze lopen naar de blote badgasten en beginnen te babbelen over dat we op vakantie zijn en uit Nederland komen. De Denen verstaan er niks van maar babbelen gewoon terug. Geen woord over het bloot en zonder gêne. Nou liepen we thuis altijd al bloot van en naar de badkamer dus van ons waren ze wel wat gewend.

De volgende dag, na weer in zee te zijn gesprongen de stoute schoenen uit en gooit de mrs. haar bikinibroekje op het strand en ik de zwembroek er achter aan. Heerlijk. Dat beviel uitstekend Geen beklemmende lappen meer om de kont. Maar dan het strand op! Bloot! Wie A zegt moet ook B zeggen. Dat is even wennen. Open en bloot in zicht van anderen is toch even wennen hoor. (De andere badgasten waren er ook weer.) We laten ons door de zon en wind drogen. We waren al redelijk gebruind dus dan denk je niet na over al die witte vlakken. En toen we op huis aan gingen zag ik er uit als een baviaan met rode billen en mijn mrs. als een roodborstje. Gelukkig hadden we de kinderen wel goed ingesmeerd. Je begrijptmissschien wel, of niet. Maar die vakantie hebben we geen badkleding meer gedragen.

Dan lees je zo hier en daar over naakt recreëren; Naturisme, FKK zoals de oosterburen het noemen. De filosofie sprak ons gelijk aan. Respect voor natuur, milieu, jezelf en je medemens. Er waren zelfs verenigingen. In Emmen in her Aquarena bad; zwemvereniging NUL. Toepasselijk “Niks Um’t Lief”. Iedere zondag avond een uurtje zwemmen. Ja doen we, wat baantjes trekken, wat beweging en wat aanspraak. Ook leuk en lekker voor de kinderen, dat waren sowieso al waterratten. We werden lid van de vereniging. Na het zwemmen was er even tijd voor een kop koffie en een praatje. Zo kwamen de vakanties ter sprake. Waar we heen gingen? Denemarken. Of we ook naar naturistencampings gingen? Nou, nee! Om nu de hele dagin je blote kont te lopen! Dat ging ons wat te ver. Maar het zaadje was gepland en het jaar er op maar eens een Naturistencamping uit proberen.

Op Hemelvaartsdag met de Klapkar naar Flevonatuur bij Zeewolde een weekendje blootkamperen. Om het uit te proberen. Op de plaats eerst de vouwwagen op zetten. Warm dus al wat kleren uit. ’t Zweet kwam los. Dan toch maar het laatste uit. Maar. Je wilt de buren ook niet naar Aken of Keulen laten kijken niewaar? Dus opletten hoe je gaat staan met knielen en kruipen. Ook brandnetels zijn geen pretje, zeker niet op bepaalde plaatsen. Maar toen alles stond en met een kop koffie zaten waren we al aardig gewend. Ook de kinderen renden zo overal naar toe. Die wisten eigenlijk al niet beter.

Vanaf toen; nooit meer “klerercampings”. Het gemak. ’s Morgens opstaan zonder je druk te maken of je “decent” bent. Zo even naar de douche of het zwembad lopen. Ook de fijne sfeer, vriendelijkheid, behulpzaamheid. Het sprak ons aan. Zo wilden wij behandeld worden en zo behandelen wij de medemensen. Wij waren om. Nooit meer anders.

Geschreven door Duncs.campertravels