Aldeacentenera — Mérida. Afstand 205 km.

Aardedonker en stilte verwoorden de nacht. Op het geblaf van één van de honden na af en toe in de avond. Hij is het blijkbaar niet eens met het feit dat ik op zijn erf bivakkeer. Maar de volgende morgen hebben ze mij geaccepteerd. Begin de dag, tik een eitje en dat doe ik deze zondagmorgen dan ook. Plakje ham er onder ( het varkentje heeft het toch niet gered); lekker half uitsmijtertje. Glaasje verse jus sla ik over. Laat ik in zijn originele verpakking zitten.

Als ik buiten kom: Geen geblaf al houden ze mij zeker nog in de gaten. Loop even over het erf een rondje. De oude camper met “voortent”. Een container met “WC” en “Douche” op de deuren. En Yurt die van leem/ beton is gemaakt en nog wat bouwwerkjes om wat hooi droog te houden. De gastheer gaf al aan dat ze met een nieuw huis/boerderij aan het bouwen zijn. Langs de kuil waar de riolering in komt. De moestuin, kippenren en het ezelweidje. Beetje rommelig maar dat geeft niet. De gastheer en vrouw zijn hartelijke mensen. Kunnen prima met Engels uit de voeten, en Duits, en Frans. Het zijn Zwitsers die hier een nieuw leven opbouwen met hun gezin. De omgekeerde wereld. Kwamen vroeger de Spaanse arbeiders naar de rijke landen in noord Europa. Nu gaan de noord Europeanen naar Spanje om daar een leven op te bouwen. Weg uit de mallemolen naar, en de tredmolen van, meer-meer-meer.

Maak een bedankje op mijn Canonprintertje met de ezeltjes, zijn camperwoning en de moestuin erop. “Thanks for your Hospitality”. Tijdens het dag zeggen doet hij me een tip aan de hand: Nationaal Park Monfragüe. Mooie wandelgebied en “Those big birds”. Gieren! Yes. En inderdaad is er een flinke populatie van die grote vogels als ik daar aankom na 60 km. Zou in die richting zijn van Mérida. Niet heus dus. Ik heb er de omweg graag voor over, een omweg van 60 km op de dik 5000 die ik al gereden heb: peanuts. (Zit dat op-en-neertje naar Emmen ook bij btw).

Maak een prachtige wandeling van ca 8 km. Met dank aan Komoot; Wederom flink de hoogte in. Geeft dat ook aan. Zwaar, goede conditie en alpine ervaring vereist. Nou dat maak ik zelf wel uit. Maar komoot heeft wel gelijk. De tredzekerheid waar ze het over hebben is niet voor niets genoemd. Vooral nu het wat heeft gemiezerd, net genoeg om het pad nat te laten worden. Maar het gaat goed. Flesje drinken mee, mandarijntje. Laat me niet kennen. I came, I saw, and overwon. Kom aan de praat met een dame die aanbied om via de verrekijker een foto te maken van de gieren. Graag! Kom even met haar aan de praat zij komt van hier en ook zijns trots op haar geboortestreek. De Extramadura heeft veel overeenkomsten met het naastgelegen Portugal. Was mij ook al opgevallen. Maar naast geografisch heeft het ook overeenkomsten met het klimaat, de taal en cultuur van de Alentejo. Ik leg uit dat ik ook uit zo’n streek kom en dat onze regio de zelfde cultuur en taal deelt met de regio net over de grens in Duitsland.

Op de top het kasteeltje. Meer eigenlijk een militair fort voor obeservatie in de Moorse en Romeinse tijden. Geweldig uitzicht en kan mijn camper heel in de verte beneden zien. Dan naar beneden. Eerst via de trappen, dan via een asfaltweg terug naar de 🅿️.

Tijd voor een broodje. Een lauwe slok koffie. richting Mérida. 40 km over de zelfde rechte weg terug. Schiet lekker op. Dan draai ik de 4 baans op. Kilometers maken; 92 km naar de volgende afslag. En dan weet ik ook gelijk weer waarom die binnenwegen zoveel mooier zijn. 4-baans wegen zijn als de pap zonder krenten, het rozijnenbrood zonder de rozijnen en de sûkerbolle zonder de sûker. Dan rij in Médina binnen en de parkeerplaats op. Wel een CP maar iedereen parkeert op de parkeerplaats ervoor. Scheelt weer €8. Maar denk dat de grootste manco is dat je je moet registreren met je Paspoort. 😢. Net als ik me geen oorwurm kan bedanken: komt John Denver langs. 🎶Take me home, Country roads🎶. Daar sluit ik mee af. Luister even lekker verder……Tja, home is where I park it.

Geschreven door Duncs.campertravels