Daimiel— Aldeacentenera. Afstnd 288 km..

Was ik gisteren om vier uur de enige op de CP, als ik om achten alles nakijk of het op slot is, is de CP op één plek vol. Zie naast me vijf Spaanse kentekens staan. Die Spanjaarden gaan vrijdag middag op pad met de camper het platteland op. Die direct naast me gaat crossen met zijn fiets gezien zijn outfit, de anderen nog in diepe rust om negen uur. Tijdens de koffie even de mail; een reactie van mijn NTI begeleider/ corrector. Jullie hebben toch gelijk gezien zijn commentaar; ”Klinkt goed, dank voor je motivatie die sterk is”. Kan blijkbaar toch redelijk wat woordjes aan elkaar knopen.

Vandaag geen rare fratsen. Geen bezoeken aan steden, molens of kastelen. Geen klauter partijen een berg op of rond een stuwmeer. Een reisdag gewoon van A naar B via doorgaande wegen. Meestentijds dan. Zet weer een stukje muziek op: YouTube Music. En gelijk hoor ik de klanken van 🎶 Diamonds and Rust🎶 gevolgd door 🎶 The Night They Drove Old Dixie Down🎶 van Joan Baez. De N340, mooi doorgaand, maar die ook niet overal mooi wegdek heeft. Het is volgens mij voor de Spaanse overheid een low budget snelheidsbeperkende maatregel. 😆 De N502 een stukje. Dan linksaf. Een vrij smal weggetje in: maar wel doorgaand en goed te berijden. Het is een toeristische route gezien de borden. Naam ben ik kwijt. Maar het is de CC-21.1 van Valdecabbaleros- Cañamero- Bercozana en Aldeacentenera. Ik zit in de Extramadua. Zo heet deze streek en volgens mijn gastheer de mooiste streek van Spanje. Hij zit er mijn inziens niet erg ver naast. Zal ietwat vooringenomen zijn. Maar dat ben ik ook waar het om Drenthe gaat. Een gebied met laaggebergte doorsneden met valleien, de bijbehorende arroyo’s en rio’s op het laagste niveau. Stuwmeren. Open boslandschap met vooral schapen en als ik in de omgeving van mijn overnachtingsplek kom, ook varkens. Nee, hier niet in t ekleine hokken. Zelfs. Niet op een modderige stukje omheind erf. Nee, deze lopen in het open landschap van weide en bos. Lekker wroeten en op zoek naar de eikels waar ze lekkere hammen van maken. Zo maak je een piggy blij. En deze boerenjongen ook.

Maar in Aldeacentenera gaat het mis. De navi wil me een onooglijk pad je in hebben. Daar past de camper niet tussen. Even verder, ook te smal. Sta wel bij een boerderij waar de boerin zich geen raad weet met mijn Engels en Discovery boekje. Gelukkig komt de buurman langs. Ook hij geen woord Engels. Maar als ik de La Finca Solidaria aanwijs ratelt hij in perfect Spaans naar waar ik naar toe moet. Na de 5de keer begin ik het een beetje te snappen: eerst terug en dan de eerste gelijk weer rechts. Camino rural, achter die schuur langs wijst hij. Balé. Begin het te snappen. Terug, eerste weg rechts en inderdaad hier een fatsoenlijke gravelweg de binnenlanden in. De Navigatie is het er ook mee eens. Na 3 km een boerderij. Blaffende honden, verder niemand en de telefoon word niet opgenomen.

Wat is wijsheid. De volgende P/CP is 50 km verder. Omkeren lukt ook niet dus maar door. Na 3 km en 5 hekken open en dicht kom ik bij de volgende boerderij en tevens het einde van de weg. Maar ik kan in ieder geval keren. Terug bij de Finca toch even stoppen: de honden komen me weer dag zeggen en de dochter des huizes komt op het gedonder af. Spreekt goed Engels. Mooi kan ik me eindelijk eens verstaanbaar maken. Ze belt met pa maar daar krijgt ze net als mij ook geen gehoor. Haar broer wel. Ik kan binnen en gelijk is er een mooi vlak plekkie.

Half uurtje later, de honden weer te keer. Een auto stopt en het hek gaat open: de boer en boerin zijn terug. Heten me hartelijk welkom, ik bedank hen voor hun gastvrijheid. Ze excuseren zich omdat ze smerig zijn. Geeft niet, als boerenzoon ben ik ook wel wat gewend. Ze hadden in het dorp varkens geslacht. Tja november is wel de slachtmaand. En die varkens vragen erom met die dikke billen. Kletsen nog even over de prachtige omgeving en het mooie van de extensieve veeteelt. Dan gaan zij douchen en ik maak mijn warme hap klaar: Kipschnitzeltje, gemengde groenten en aardappelen, samen in een lichte kerriesaus. Toch weer een heel verhaal 😁.

Geschreven door Duncs.campertravels