Burgos — Burgos. Afstand 10 km.

Na een niet heel geweldige nachtrust om kwart voor acht wakker. Zet de verwarming aan en duik er nog even weer in. Kan de kou even uit de camper. Na een minuut of twintig sta ik dan toch maar op: van slapen komt niet meer. Koffie om wakker te worden. Die heb ik ff echt nodig vanmorgen, en met een oud plakkie brood met de gebruikelijke kaas kom ik weer een beetje op de wereld. Die natte waslap om de snuit helpt ook. Gelijk maar even de stoppels eraf en dan was ik toch nog niet helemaal wakker blijkt: een jaap net onder de neus. Bloedneus dus. Geen (slag)aderlijke bloeding: het stopt vrij snel. Dan zie ik tegenover ook wat reuring bij de rode camper. Mijn Pindat-buren zijn ook wakker. Gisteren al even gesproken. En nu drinken we even gezamenlijk de potjes koffie verder leeg bij de picknicktafel. Blijkt ook nog dat we van de zelfde type campings houden. Soort zoekt toch een beetje soort lijkt het. En dan is de morgen ook zo weer weg.

We blijven in Burgos vandaag en wederom wandelend naar de stad. Maar nu met goed schoeisel; mijn wandelschoenen. Dat loopt toch voor die afstand toch een stuk lekkerder weg. Op weg naar het Museo de la Evolución Humana (MEH). Een museum over het ontstaan en evolutie van de mens(heid). Vanaf de eerste staande voorouder tot en met de huidige Homo Telefonicus. Van Lucy naar Ötzi zeg maar. En verder. Voorts over alle neven en nichten die evolutionair het niet hebben gered waaronder de bekendste; de Homo Neanderthalus. Aanleiding voor dit museum zijn archeologische vondsten in de omgeving rond het stroomgebied Ebro, noordelijk stromend richting Logronõ en de Arlanzón die door Burgos stroomt en in de Douro uitmondt. De opgravingen zijn nog bezig en ook te bezoeken. Mooi en informatief museum. Heb er dan ook bijna 3 uur rond gelopen en me prima vermaakt. Ook komt de reis van Darwin nog even aan bod met de “Beagle”. Een reis van bijna 5 jaar om de wereld. En waar hij de inspiratie vond voor zijn evolutie theorie. Voor de echte Hollanders onder ons. 65+ is vrij entree. 💡. Ik dus ook nu 😁. Aan het einde van de rondgang tref ik mijn camper-buurtjes aan: Bart en Khorzand van bartkhorsandoppad. Op advies van deze en gene zijn zij ook even dit museum gaan bekijken.

Om half drie gaan ze sluiten word er omgeroepen in Spaans en Engels. Komt goed uit, ben er ook doorheen. Terug de stad in. Arco de San Gil moet leuk zijn. Toeristische attractie. Op weg er heen een leuke straat. Hier en daar een tapasbarretje. En één die mooi betegeld is. En muziek op de radio. 🎵where you gone go, where you sleep tonight🎵: Amy McDonald met “ This is the Life”. Een heel toepasselijk liedje voor een camperaar.
Toch kies ik voor de tapasbar aan de ander kant van het straatje. €6,40. Die vino tinto gaat me wel direct in m’n kop en benen zitten. Maar toch doorzetten. Gelukkig zakt ie snel naar waar die hoor. De maag. Dan door naar de Arco. Valt een beetje tegen. Gaat volgens mho meer om de figuur, meneer Gil. Een ridder en/ of vechtersbaas. De muurschildering 20 mtr verderop vind ik mooier 😁. Loop terug naar de plaza en dan naar de camper. Via een straatje gemarkeerd door een st Jacobs-schelp. Begin me al een beetje een pelgrim te voelen.

Geschreven door Duncs.campertravels