Dag 1 van het nieuwe camperjaar.
Woensdag 3 januari.

De mrs brengt me naar het station in C-stad en zwaait me uit. Na 2 uurtjes treinen kom ik rond 13.00 uur aan op Schiphol. Tja, dan sta je in die grote vertrekhal met arrivals en departures. En al bin IK wel net aangekomen, dat zullen ze dan wel niet bedoelen; richting departures dan maar. Het lijkt er op dat er 2 richtingen zijn maar blijkbaar EN bij navraag toch de goede kant op. Poortje door met de boardpas. Mijn handbagage op een band, ik travel light. Zakken legen en door de poortjes. Niks bijzonders. Word nog even bevoelt op contabande. Ben blijkbaar altijd aan de beurt. Niet het ene dan wel het andere (drugswipe). Al die jaren bajeswerk hebben me blijkbaar toch een wat een boeventronie gegeven.

Gate C 13, even later op de borden gate C16. Geeft niet. Zelfde richting op. Aan het eind van de wandeling C16 in het hoekje met de vliegmachines van Transavia. Nu is het wachten tot boarden.

Even over vieren dan toch de lucht in. Rustige vlucht en 3 uur later landen we keurig op Faro Airport. Klein wandelingetje naar de 🅿️. De toegangsweg lijkt redelijk rijdbaar: er staan nl altijd auto’s dubbel geparkeerd en dan kan je er amper met je camper tussendoor. Ook nu is het millimeterwerk maar het lukt. 10 kilometer noordwaarts bij/ in Estoi is een Camperplaats. Hier de overnachting. Nog even snel een broodje hamburger met wat frieten in de mik en slapen.

Dag 2.
Donderdag 4 januari

Kwam niet best in slaap. Waarschijnlijk was de koffie de boosdoener bij mijn broodje burger en de frieten. Was btw veel te veel. Dus het restant, de helft, maar meegenomen voor vandaag als lunchgerecht.

Maar net voor 9 wakker. Blijkbaar toch een uurtje of 9 geslapen. Na een bakkie koffie richting Faro eerst om de LPG vol te gooien. 18 liter past er in. Als het niet te koud word deze maand gaat het lukken met 32 liter voor koken en af en toe de kachel s’morgens een uurtje an.

Eerst een stukje westwaarts. Kies nu voor de tolweg, de A22. Dan ter hoogte van Albufeira noordwaarts via de A2. Ook tol. Na een kilometer af wat even weg van de snelweg om boodschappen in te slaan bij een Intermarche. São Bartolomeu de Messines. Nu blijkt er ook nog een IC2 te zijn. Tolvrij en eigenlijk ook dorpjes vrij. En aangezien ik toch niet harder dan 90 rij besluit ik de tolweg maar verder te laten voor wat ie is. En rij mooi over deze mooie weg door mooi landschap de resterende 100 kilometer noordwaarts.

Om een uur of één kom ik bij de camping aan. “Monte Naturista de Barāo”. Hier waren we vorige maand ook al een paar dagen. Het beviel hier prima dus ik ga de rest van januari lekker rustig aan doen. Geen asfalt of kilometers vreten. Nope, gewoon 30 dagen niks.

Ik zoek een plekje. Mooi plekkie de elektriciteit kabel red het net. Stand opnemen. Longstay is +29 nachten: prik per klik. Met de boodschappen red ik het wel een weekje. Brood iedere ochtend lekker vers gebracht.

Geschreven door Duncs.campertravels