Rond 7u ben in wakker, na de douche begin ik al wat op te ruimen. Logeren in een huisje is heerlijk maar ook tricky of gerief te vergeten. Deze morgen het bovenstukje van Chelsea haar bikini nog op de valreep uit de droogkast gevist of het was monokini de rest van de reis.
Het wordt telkens spannender om alles in de valiezen te krijgen.

We vertrekken richting Fort Lauderdale waar Inter Miami vanavond tegen Chicago speelt. Messi kwetste zich in de finale van de Copa Amerika dus t zal zonder hem zijn. Vic kijkt erg uit naar deze activiteit. Onderweg zien we verschillende bordjes: Speed limit control by aircraft. We zien geen aircraft maar we houden ons toch aan de snelheid.

Onze eerste stop is iets wat Roel al vraagt sinds onze eerste Amerika-reis. Hij wil leren schieten in een echte shooting range. Nu hij 18 is en we in Florida zijn, is dit misschien het moment. Francky heeft een range uitgezocht zonder de ‘bring your own gun’ policy waar je met een instructeur les krijgt. Iedereen wil schieten, behalve ik. Ik ben niet voor wapens. Ik placeer me in een zeteltje en schrijft de blog.
Een beetje verderop zit een mama met een baby’tje. Door de ruit kunnen we iedereen aan het werk zien. En als we ons vervelen in een van de gun-tijdschriftjes kijken. Karel en Roel gaan als eerste. De instructeur begeleidt hen heel goed en geeft tips om een volgende keer nog beter te doen. Vic en Chelsea gaan als volgende.
Vic is trots dat hij in rood schiet en overweegt zijn brandweerman-aspiraties in te wisselen om bij de politie te gaan. Chelsea krijgt ook een high five van de instructeur om de roos te raken. Misschien kan ze straks een roze revolver uit het clearance rek kopen …
Francky heeft al wat schietervaring van zijn legerdienst en van de kermis.
De blaadjes schuiven meer naar achter naar mate ze beter schieten. Ze schieten met een Glock 44. Als de kogels op zijn heeft de instructeur nog iets in petto. Ze mogen een grote blaffer in hun handen houden voor een foto. Ik vind er maar niets aan maar Roel vindt dat een topmoment. Er zitten ook Belgische producten bij, vertelt de man …
Dan moeten de handjes gewassen worden om kruit van de handen te krijgen. Amai die zeep stinkt. De blaadjes met de roos en de kogelgaatjes worden meegenomen. We moeten die opplooien en in de grote valies stoppen in een zip-lockzakje anders zullen we heel populair zijn aan de duane. Ik ben blij als we veilig in de auto zitten. Tijd voor een lekkere Karel en Chelsea lunch.

We gaan nog eens naar zee en ja, je raadt het nooit het begint terug te regenen. We horen ook enkele donderslagen in de verte. Maar we zetten terug door. We parkeren op een mooie parking en ja … er is ook een verrassing voor mij. We nemen een kijkje in Loggerhead Marine Life Center. Een plaats waar ze gewonde zeeschildpadden verzorgen. De Turtles zitten apart in een badje onder tentjes. We mogen niet kijken omwille van de 2 donderslagen … maar als de zonnestralen de overhand nemen, doen ze toch de lintjes open. Die Amerikanen en hun soms heel rare regeltjes…
Wat een lieve diertjes die schildpadden nu en dan kwamen ze eens boven goeiedag zeggen.
De toegang was gratis maar er was een grote shop bij om voor inkomsten te zorgen en je kon voor 40 dollar een schildpad adopteren.
Francky koos een hoed en ik oorbelletjes, daarmee hebben we ongetwijfeld ook een adoptie geregeld!
Tijd om zelf ook eens te water te gaan. Goed smeren en dan de zee in, diep genoeg voorbij de branding om de grote golven te kunnen trotseren. Het water is 84 graden en helder, we kunnen zelfs onze voeten zien. Zalig! Roel en ik komen te midden een school witte vissen. Ze verwarden mijn witte billen met soortgenoten denk ik…
Na deze zalige verfrissing nemen we een douche met zoet water en wisselen we van kleren. Nog een uurtje rijden en we zijn in ons hotel. Snel het zwemgerief wassen iets eten en aan het avondprogramma starten. Karel, Vic en Francky gaan naar Inter Miami kijken. Roel wil dat ik hem afzet in een winkel van boardgames. Leuk concept wel: een winkel vol gezelschapsspellen en achterin staan spelletjes om te testen en ervoor staan tafels om samen te spelen. Roel kent er niemand maar als we hem bij 3 uur later oppikken zit hij te praten met Amerikanen waar hij een nieuw spelletje van leerde, dat hij natuurlijk dan koopt in de winkel.
Chelsea en ik hadden girls night in de mall. Ik vond de roze broek van haar dromen voor een koopje en Chelsea vond sneakers voor mij en kocht een matching paar voor haarzelf. We kwamen nog voorbij een mojito cocktailbar maar hadden beloofd Roel op te halen en waren al laat. Roel zat helemaal niet op ons te wachten, hadden we dat geweten…
Samen gaan we nog in de drive trough een milkshake halen, het is geen mojito maar het smaakt ook. We nemen ook eentje voor Karel en Vic mee. Ze vertellen in geuren en kleuren over de huldiging van Messi en zijn zonen die vlak voor hen aan het voetballen waren.
Het was alweer een topdag! Benieuwd wat morgen zal brengen …

De Mama

Geschreven door Dereere