We deden de vorige dagen 2 steden maar waren al in verschillende Amerikaanse staten: New York, New Jersey, Pennsylvania, Maryland en Virginia. Washington DC is district en geen staat. Ze hebben bij wet dus geen volksvertegenwoordigers. Vandaag rijden we verder in Virginia, richting West- Virginia, wat jullie allemaal kennen van het liedje van John Denver:

Almost heaven, West Virginia
Blue Ridge Mountains, Shenandoah River
Life is old there, older than the trees
Younger than the mountains, growin' like a breeze

Dat brengt ons meteen tot het programma van de komende dagen. Het is een stuk frisser dan gisteren om 8u30 ‘s morgens is het 85 graden F. We zweten toch als we alles in de auto laden. We verlaten DC en rijden naar Shenandoah National Park. We hebben wat file bij het verlaten van de stad en dat de Amerikanen niet ritsen helpt niet om de file kort te houden. Onderweg neemt Vic een quiz op voor de vlog. Benieuwd wat Karel er vanavond van zal maken, wij hebben in ieder geval leute gehad tijdens de opnames.
Aan de ingang van het park kopen we dit jaar geen America the Beautiful-pass want dit is het enige National Park op onze route. In het foldertje zien we dat we Black Bears kunnen spotten dus we scannen de bossen.

In het bezoekerscentrum heeft Francky een gesprekje met de Rangers. We kopen we een magneet en na de sanitaire stop rijden we het park binnen. Vijf minuten later zien we een hert met 2 jongen het bos in springen. Ze wilden niet meer terugkomen voor de foto of video, jammer! Ze zullen niet viraal gaan.
We blijven op zoek gaan naar zwarte beren. Ik vertel Chelsea dat zwarte beren bessen eten en we het meeste kans hebben er te spotten bij bessenstruiken. Chelsea vraagt iedereen met welke kaas we beren kunnen lokken? Het blijkt Camenbert te zijn (Come-on-bear). Ook Chelsea heeft de droge humor microbe ook al te pakken.
Shenandoah NP ligt in de Appalachen op een van de stops loopt het Appalachentrail van 2000 Miles (Maine-Georgia) waar Karel Sabbe een recordtijd voor op zijn naam heeft staan. We besluiten op deze plek te picknicken. Chelsea is chef van dienst en het smaakt!

Het park heeft mooie vergezichten maar wij zijn wat verwend van de vorige reizen en niet super onder de indruk. Op het hoogste punt is er zelfs mist. Het lijkt als we in de Smokey Mountains zijn, terwijl dit maar over enkele dagen op de planning staat.
We zijn wel onder de indruk van een grote vogel die Francky gespot heeft. We gingen ten rade bij de ornitholoog uit Oostkamp maar hij is niet bekend in dit territorium. Volgens de Google research van Francky was het een golden eagle.

Het is intussen maar 75 graden meer. Een paar uur na de middag verlaten we het park en rijden we naar onze slaapplaats voor vanavond. Als we buiten komen na een plaspauze giet het water. De enige zonder rijbewijs staat aan de auto. Francky laat hem vlug instappen en holt dan zelf door de regen om ons droog te laten instappen. Chelsea had nochtans graag haar regenjasje willen testen.

We rijden goed door zodat we onze noorderburen nog kunnen zien in de wedstrijd tegen de Engelsen. Ook de tour wordt hier gevolgd trouwens.
Tijd om wat te bekomen, wasje in te steken, blog te schrijven, de jongste twee naar de fitness en Francky stippelt de route voor morgen uit terwijl op het andere scherm de voetbalwedstrijd opstaat. Net voor de goal van Watkins is Vic naar het zwembad. Hij baalt als hij terug op de kamer komt. Als de was droog is kunnen we iets gaan eten. Fijn om wat gas terug te nemen. Morgen een nieuwe spannende dag

De Mama

Geen vlog vandaag… te weinig beeldmateriaal

Geschreven door Dereere