Vandaag verlaten we Gatlinburg en rijden we een laatste keer door de Smoky Mountains. Ik ontdekte vandaag dat ik de naam van dit gebergte de voorbije dagen verkeerd gespeld heb. Waarschijnlijk niet de enige spelfoutjes want elke keer ik een stukje herlees of voorlees ontdek ik er nog.

Eerste stop is Clingmans Dome en meteen ook de eerste kleine hike van de trip. De hike is een korte maar stevige klim naar een uitkijktoren over het gebergte. Onderweg zien we plaatsjes waar beren het lange gras plattrapten en de bessenstruiken waar ze van eten. Ook mooie rode bloemetjes tussen de struiken. Ik stop nu en dan om foto’s te nemen en mijn hartslag te laten zakken. Mijn conditie is helemaal niet slecht, ik word zelden gepasseerd. Als ik de drone hoor weet ik dat we bijna boven zijn. Roel is de piloot, hij nam alles mee om te vliegen maar vergat een kaartje in de drone te steken om de beelden op te nemen. Gelukkig kon hij er ook op zijn gsm bewaren. Het is er prachtig boven op de toren. Mountains, smoke en heel verre zichten. De toren staat op de grens van Tennessee en North-Carolina. We nemen foto’s en maken filmpjes en drinken een slokje water. De bewegingsapp is content. We krijgen de melding: Geweldig , zo hoor je de dag te beginnen, eerder deze week was de app passief agressief maar we trokken het ons niet aan. Als we terug aan de auto komen hebben we een briefje van een Ranger onder de ruit. Geen toegang te betalen in het park maar wel een parking fee. Het is een waarschuwing, gelukkig! In het Visitor Centre adopteren we een nieuwe vriend: Cade, een zwart beer. Hij reist mee met ons.
We komen weer op de Bluerigde Parkway van een paar dagen geleden maar nu de zuidelijke ingang. Deze weg is 750km lang.
Volgende stop is lunch. We moeten nog brood en beleg kopen maar Vic spot met zijn arendsoog al de subway, veel makkelijker papa en mama kan daar gaan plassen! Wat kan je daar nu tegen inbrengen?

Weer wat rijden vandaag. Rond 15u30 zijn we in de buurt van ons hotel en gaan we nog even naar de Walmart want morgen gaan we wel picknicken. En dan gaan we inchecken. De guest laundry is buiten gebruik dus extra tijd voor leuke dingen. Eerst gaan we nog eens in een outlet kijken… voor Francky toch, wij hebben ook shopping plannen. Ik scoor een nieuwe fossil-handtas en portemonnee. En ook de jongens hebben zakjes mee. We zijn klaar voor de volgende activiteit: Vanavond spelen Uruguay en Canada de kleine finale van de Copa Amerika in Charlotte waar wij verblijven. Wij gaan kijken in de buurt van het Banc of
America Stadion, erin was helaas niet betaalbaar. Vic heeft zijn Kuifje voetbalshirt van België aan en iedereen denkt dat hij een Uruguay-supporter is. Karel fixt ons een tafeltje in een straatje vol tv-schermen. Je moet goed kijken want het ene scherm loopt wat voor op de andere. Francky en Vic hebben verbroederd met Canadese supporters. Op het scherm binnen hebben Francky en Vic de 2-1 voor Canada gespot en ze zeggen tegen hun nieuwe vrienden: Canada will score now!
‘Jullie zijn profeten’, roepen ze blij. Taxi Karel is de auto gaan halen zodat we nog net voor het einde van de match de stad uit geraken. In de auto horen we dat Suárez de gelijkmaker scoort. We zijn net op tijd in het hotel voor de penalty’s. Uruguay wint!

Morgen rijden we naar de Oostkust. Savannah is de volgende bestemming op onze roadtrip. Morgen dus terug nog een lange rijdag! Maar leuke autogesprekken, carpoolkaraoke en wie weet misschien nog andere avonturen…

De Mama

En ook Karel, met zijn filmpje van de dag:
https://youtu.be/I1n8WCXJn-s

Geschreven door Dereere