De kids zijn al wakker als Francky op hun deur klopt. Wij hebben uitgeslapen tot 8u30. Na ons ontbijtje en het inladen van de auto, want in geen tijd gedaan is, vertrekken we.
Vandaag is een dagje strand gepland in Daytona. Maar dat is een uurtje rijden. Chelsea stelt elke dag een vraag om elkaar nog beter te leren kennen. Vandaag mogen we onze meest memorabele USA-ervaring delen. Er komen veel leuke herinneringen naar boven. Binnenkort hebben we geen geheimen meer voor elkaar…
Het speedway circuit van Daytona gekend van de film Cars of andere grote mensenfilms is onze eerste stop. Het is een immense constructie met een hele grote tribune. Er is ook een selfie-spot. De chique auto’s rijden op en af voor een fotootje. Ons auto is niet echt het type raceauto die bij het circuit past maar we nemen toch wat foto’s. Roel probeert om de drone op te laten maar omdat we dicht bij de luchthaven zijn kan hij niet vliegen. Tijd voor een volgende stop aan een supermarkt om te picknicken. Op Daytona Beach kan je met de wagen op het strand rijden en dat willen we graag proberen. Net wanneer we een Beach Ramp willen oprijden begint het hard te regenen. We kiezen voor een parking en doen nog een lekker Karel en Chelsea autopicknick. Francky checkt de weer apps en ze geven nog tussen de 2-4 uur regen en onweer. De Sunshine State kan zijn naam niet waarmaken. De temperatuur is slechts 75 graden.
We rijden naar Cocoa Beach waar we vanavond slapen. Onderweg komen we voorbij New Smyrna Beach. Francky herinnert zich nog dat men hier ook met de auto op het strand kan rijden en we nemen deze afslag. Het weer is hier zalig, niet te warm, niet te veel zon, we duiken het water in. Beach Volleybal en rugbybal komen boven.
Na een half uurtje komen de donkere wolken vanuit Daytona Beach. De SUV’s van de life guards met zwaailichten rijden de kustlijn af om iedereen uit het water te halen. Het dondert een beetje maar er is bijna geen regen.
Heerlijk zacht zand aan de voeten, het voelt helemaal anders dan thuis. De mannen spelen partijtje voetbal op het strand. Vic is een zandmonstertje want hij duikt achter elke bal. Chelsea houdt niet van zandmonstertjes en gaat douchen en haar omkleden. Ik neem veel foto’s. Ons vader gaat weer vloeken als hij zoveel ‘onnozele beelden’ moet bewerken. Wat een zalige ervaring alweer. Als we een beetje verderop op het strand rijden zien we mensen BBQ’en op het strand, misschien moeten we dat later ook eens proberen?
Nu rijden we echt naar Cocoa Beach en ja we duiken nog een tweede keer het water in. Het zand hier voelt als thuis en de smaak van het water even zout, maar de golven die zijn mega! Zalig om op het punt dat ze net niet breken mee te surfen op de oceaan. Als we klaar zijn voor een douche stappen we terug naar het hotel. Roel en Vic blijven nog even tot de grijze wolken te dreigend worden nemen ze als echte life guards hun verantwoordelijkheid nemen. De douche nadien is ook genieten. Karel en Chelsea rijden naar de laundromatm met de was en wij maken ons klaar voor een Italiaan vanavond. We dachten eerst aan seafood maar dat komt hier standaard in een korstje… Captain Iglo rules in the USA! De Italiaan was heerlijk en had ook seafood. Vic koos de ravioli met kreeft en proefde van alle bordjes en omdat hij alle bordjes leeggegeten had was er nog een verrassing waar hij al 3 dagen naar uitkeek: de minigolf.
Morgen hebben we tickets voor het Kennedy Space Centre op Cape Canaveral. Dat wordt een heel ander avontuur.
De Mama en winnaar van de minigolf
Karel monteerde weer een heerlijk filmpje…
https://youtu.be/xbEOr389JgY Geschreven door Dereere