Vanmorgen ging de wekker om 6.30u af. Vandaag stond er een rondleiding op het programma door concentratiekamp Dachau. Hiervoor moesten we om 7.39u in de trein zitten naar München. Met de auto om 7 uur vertrokken van de camping naar Hauptbahn Ausburg. De auto in de parkeergarage gezet naast het station. Op ons gemak konden we naar het spoor lopen waar de trein al klaar stond. In de trein ontbeten en onze boeken gepakt om de reis te overbruggen. Bij het één na laatste station voor München bleef onze trein stil staan, na een paar minuten kregen we te horen dat de trein vertraging had. Er was iets gebeurt in de trein waardoor de politie was op geroepen. Wij gauw de trein uit en gekeken of er nog een trein aan kwam die naar München hauptbahn ging. Gelukkig zo er met een paar minuten een trein aan komen op spoor 3. Daar gauw naar toegerend en we waren gelukkig op tijd. We moesten ons namelijk rond 8.45u melden bij Radius tours voor de rondleiding die we geboekt hadden. Gelukkig waren we op tijd en gingen we om 9.00u met onze tourgide Achim en alle deelnemers terug naar het station en namen we de trein naar Dachau. In Dachau bahnhof begon onze tour al. Achim vertelde over het stadje Dachau en dat uit meer bestand dan alleen het herdenkingscentrum. Het heeft er ook een mooie oude stad. Daar gaan we waarschijnlijk nog heen als we in onze laatste week in München staan. Vandaag alleen de tour door het concentratiekamp. Vanaf het station moesten we nog met de bus naar het kamp. Een hele onderneming met zoveel mensen. Eigenlijk zouden er 2 gidsen zijn, maar 1 moest zich afmelden wegens corona. Achim moest het vandaag alleen doen.
De tour zou ongeveer 2,5 uur duren. Ik zal jullie niet alles vertellen wat wij te horen hebben gekregen. Voor de liefhebbers die het willen lezen wat wij gehoord hebben kunnen deze link aanklikken. https://nl.wikipedia.org/wiki/Dachau_ (concentratiekamp)

Het concentratiekamp Dachau was het eerste grootschalig opgezette concentratiekamp van de SS in nazi-Duitsland. Het lag ten oosten van de Zuid-Duitse stad Dachau, ongeveer 20 km ten noordwesten van München. Het was in gebruik van 22 maart 1933 tot aan de bevrijding door Amerikaanse troepen op 29 april 1945.

Het concentratiekamp werd door Heinrich Himmler, leider van de SS (Reichsführer) en politiechef van München, opgericht op het terrein van een voormalige munitiefabriek. Het was het enige kamp dat tijdens de twaalfjarige heerschappij van de nazi’s voortdurend in gebruik was. Het ontwikkelde zich als prototype voor nieuwe concentratiekampen en nam meerdere speciale posities in.

De meeste tijd van haar bestaan deed Dachau dienst als concentratiekamp, maar vlak na het begin van de Tweede Wereldoorlog werd Dachau ontruimd. Alle gevangenen werden overgebracht naar Buchenwald, Mauthausen en Flossenbürg. Een deel van de SS-Totenkopf-Standarten werd er gelegerd, om zich voor te bereiden op militaire inzet. Hier kwam dan ook de eerste divisie van de Waffen-SS, de SS-Totenkopf-Division, tot stand, onder leiding van commandant Theodor Eicke. In februari 1940 werd Dachau als concentratiekamp heropend.[1]

Dachau was de eerste plaats in het Derde Rijk waar een SS-commandant de absolute jurisdictie toebedeeld kreeg en het normale recht met succes buiten werking werd gezet. De SS schiep "een staat binnen een staat" waarin hij politieke tegenstanders vasthield, onderdrukte, martelde en vermoordde.

Na de liquidatie van de SA liet Himmler het concentratiekamp vergroten door de bouw van een nieuwe gevangenis, die aan de voormalige munitiefabriek grensde. De organisatie en ruimtelijke structuur diende later als voorbeeld voor de opbouw van nieuwe concentratiekampen. Het naziregime presenteerde het als een voorbeeldkamp en als afschrikking voor politiek andersdenkenden. Dachau was een oefenterrein voor SS-bewakers en SS-leidinggevenden die later onder andere in de vernietigingskampen ingezet werden. Dachau was als zodanig geen vernietigingskamp. Wel werden in Dachau meer politieke gevangenen vermoord dan in welk ander kamp ook. Van de 206.000 personen die er gevangen hebben gezeten, stierven er zeker 41.500. Er hebben 1935 niet-Joodse Nederlandse mannen en 200 niet-Joodse Nederlandse vrouwen gevangengezeten. Hoeveel joodse Nederlanders kortere of langere tijd in Dachau als doorgangskamp hebben doorgebracht is niet precies bekend, wegens transporten en dodenmarsen terug naar Dachau in maart en april 1945.[2]

Tegenwoordig bevindt zich op dit terrein het Dachau Herinneringscentrum, dat jaarlijks door circa 800.000 mensen uit de hele wereld bezocht wordt.

Geschreven door VakantieRobSimone