Vanmorgen rustig aan gedaan en om half 11 de trein gepakt naar Berlijn. Als 1e gingen we naar
Gedenkstätte Berliner Mauer.

Hoewel er verschillende plekken in Berlijn zijn waar je nog stukken van de Berlijnse Muur kunt bezichtigen, is de Gedenkstätte Berliner Mauer één van de plekken waar je het meest realistische beeld krijgt van hoe de Muur eruit heeft gezien. Aan de Bernauer Straße vind je een lang stuk Muur dat grotendeels in originele staat is gebleven. Vanaf een uitzichtspunt kijk je direct op de Todesstreifen en een wachttoren welke nog in tact is. In 1998 werd het monument door de Duitse staat geopend.

‘Originele Berlijnse Muur’

Oorspronkelijk bestond de Berlijnse Muur uit eenvoudige rollen prikkeldraad, die spoedig werden vervangen door een Muur van 4 meter hoog, ondersteund door een tweede Muur bestaande uit 2 meter gewapend beton. Een buis bovenop de Muur moest voorkomen dat vluchtelingen zich konden vast klampen aan de Muur. Langs de Muur, op de Todesstreifen, liepen continu bewakers met wachthonden.

Wonen langs de Muur:
Na de val van de Berlijnse Muur, was het deel in de Bernauer Straße een van de langste stukken Muur dat bewaard bleef. Dat juist aan de Bernauer Straße een groot stuk originele Muur is behouden, berust niet op toeval. Hier liep de ‘antifascistische verdedigingswal’ vlak langs de huizen, waardoor de opgesloten bewoners van Oost-Berlijn uitzicht hadden op het vrije Westen. Vlak na na de bouw van de Muur sprongen hier talloze Ossis uit het raam, aan de andere kant door de Wessis naar beneden geholpen. Foto’s van de ontsnappingen gingen de hele wereld over. Niet veel later werden de ramen en deuren van de huizen aan de Bernauer Straße hermetisch afgesloten, voordat de woonblokken helemaal werden afgebroken om ruimte te maken voor een vrij schootsveld.

Het afbreken:
De Muur liep 29 jaar langs de Bernauer Strasse, een straat in de wijk Mitte. Op 9 november 1989 werd de Muur doorbroken. Het afbreken van de Muur duurde nog vrij lang want er moesten miljoenen tonnen puin worden verwijderd. Er zijn dus ook stukken Muur blijven staan, zoals hier bij de Bernauer Straße. Met een overgebleven stuk Muur van 170 meter kun je hier een redelijke indruk krijgen van hoe de Muur er in originele staat heeft uitgezien. De Bernauer Strasse is ook een stuk Muur wat nog vrijwel onbeschilderd is door graffiti, dit is een unicum in Berlijn want veel stukken Berlijnse Muur zijn illegaal (Mauerpark) dan wel legaal (East Side Gallery) beschilderd.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, liep de Muur hier gedeeltelijk van west naar oost en staat dus ook nog wel degelijk op zijn oorspronkelijke plaats. Dit was gevolg van het feit dat het historische centrum van Berlijn in Russische handen kwam te liggen en het daardoor niet mogelijk was de Muur recht door de stad te bouwen. Dat dit stuk Muur bij de Bernauer Straße “horizontaal” op de Berlijnse kaart ligt zorgt soms wel eens voor wat desorientering. Je kunt zowel aan de noordkant (voormalig West-Berlijn) als de zuidkant (voormalig Oost-Berlijn) van de Muur lopen. Aan de noordkant bevindt zich de Bernauer Straße, aan de zuidkant de vele gedenkmonumenten.

De straat maakte deel uit van de Franse sector van West-Berlijn en de deuren en ramen van de huizen werden nadien dichtgemetseld. De Bernauer Straße is namelijk een hele belangrijke straat in de geschiedenis van Berlijn, omdat hier net na de afsluiting van de Sectorengrenzen, in augustus 1961, mensen uit hun ramen zijn gesprongen om aan het DDR-regime te ontsnappen. Hun huizen stonden in Oost-Berlijn, maar de stoep voor hun voordeur was West-Berlijn en de enige mogelijkheid om nog te kunnen ontsnappen, was door te springen in het Westen vanaf een verdieping.

Verder is de Bernauer Straße bekend vanwege de vele tunnels die hier zijn gegraven van West naar Ost en door die tunnels zijn tientallen mensen uit Oost-Berlijn gevlucht, in totaal zijn er 5.000 inwoners van Oost-Berlijn naar het Westen gevlucht. Hierbij kwamen er 192 om het leven.

Het weer een indrukwekkend stukje geschiedenis wat we mee kregen.

Daarna in de U bahn gestapt om naar Check Point Charlie te gaan. Eigenlijk gewoon om het weer even te zien, maar wat een toeristische attractie is dat geworden. Gezellig met een aantal " amerikaans soldaat" op de foto. Gauw even bij de Mac naar binnen gegaan om te plassen en voor een ijsje en toen rustig naar de U bahn gelopen om naar het Olympisch stadion te gaan.

Daar aangekomen mochten we nog niet naar binnen en stonden we allemaal zoveel mogelijk in de schaduw van de 2 grote torens.
Om 15.15 mochten we naar binnen. Gelijk even naar fanshop geweest en allebei een t-shirt gescoord.
Toen naar vak N. Onderweg kwamen we de familie tegen van Denzel Commenencia. Even een praatje en toen weer verder.
Om 16.05 was de 1e groep kogelslingeraars aan de beurt, maar hier zat Denzel nog niet bij.
Dan maar eerst genieten van het verspringen en de series 100m mannen. Die gekke churandy liep se snelste tijd en nog 2 andere Nl mochten door naar de halve finale morgenavond.
Ook de 2 dames Naomi en Marije mogen door naar de halve finale.
Om 18.30u is Denzel aan de beurt. De 2 inworpen waren in het net. Balen.
1e poging shit andere kant net, 2e poging weer in het net. De spanning is hoog bij de NL supporters. Hij moet 74m werpen om door te gaan.
3e poging de kogel vliegt het veld in, maar landt bij 70.70m en dat is niet voldoende.
Het programma is afgelopen en we gaan met de metro en trein weer naar de camping. Op naar morgen de 10 kamp.

Geschreven door VakantieRobSimone