De dag begon met een mooi kadootje, een bezoekje van Wendy, Taoufik, Ayoub en Aya.
Op doorreis van Alphen naar het zonnige Carnac zijn ze om 8 uur even komen aanwippen om gedag te zeggen. Heerlijk hen weer te zien. Na ruim een half uurtje gaan ze weer door om de vakantie te starten en wij nemen afscheid van Jullouville en gaan verder naar het noorden.
Na een kleine 1,5 uur arriveren we bij de eerste stop, Parc Regional Natural Les Marais du Cotentin et du Bessin. Een mondvol met een hoop beloftes. Eerst nuttigen we heerlijk in het zonnetje onze koffie en gaan dan enthousiast op pad. We moeten via het visitor center en oh ja, of we even 5 euro p.p. willen aftikken. Met tegenzin betalen we dan en gaan de paden op. Er is echter heel weinig te beleven. We hebben een lekkere wandeling van bijna 6 km gemaakt, maar vergelijkbaar met de polders rond Alphen. En om daar nou zo veel geld voor te vragen begrijpen we niet.

Alvorens we verder gaan naar ons hoofddoel nuttigen we eerst onze lunch in een heerlijk zonnetje.
Daarna stappen we in de wagen en maken na 5 minuten een stop bij de Richard Winters Memorial. Richard (Dick) Winters, 1918-2011, was een Amerikaans militair. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij officier bij Easy Company van het 506th Parachute Infantry Regiment, 101st Airborne, beschreven in het boek Band of Brothers en de televisieserie Band of Brothers. Wegens zijn grote verdiensten heeft hij vele internationale onderscheidingen gekregen.

Hierna gaan we door naar het iets verderop gelegen Utah Beach met prachtige herdenkingsbeelden aan D-Day, de dag waarop vele duizenden Amerikanen, Britten, Canadezen en Fransen het leven lieten voor onze vrijheid. Uiteindelijk best een plek waar je de historische waarde proeft.

Na nog een poosje op Utah Beach te hebben gestruind en wat fraaie schelpen hebben gevonden gaan we naar Sainte-Mère-Église. Hier hangt aan de kerk een parachutistenpop, ter herinnering aan parachutist John Steele, die met zijn parachute aan de toren bleef hangen. Hij werd onder vuur genomen door de Duitsers en overleefde door zich dood te houden.
Op dit kerkplein pakken we een terrasje voor een bakkie koffie. Daarna is het tijd om op te stappen.

Eerst nog even wat weekend shopping in de plaatselijke Super U en dan voor de laatste 45 minuten doorrijden naar Littieu, zo’n 30 km ten zuiden van Omaha Beach. Daar gaan we 2 nachten verblijven in een stacaravan op het terrein van Domaine de Litteau. Een mooie stacaravan, maar uiteraard minder dan de huisjes die we gewend zijn.
Het is zaterdag, dus op het terras weer lekker baquette met Franse Kaas.
Na het eten nog een ommetje en voor we het weten is ook deze dag weer voorbij.



Petanque stand: De strijd blijft op het hoogtepunt. Op deze verhuisdag zijn Mrs.T. En de BN'er weggebleven van het strijdtoneel. De stand is ongewijzigd 10-10 in het voordeel van beide kanjers.
Weer: Bij het opstaan een stralend blauwe hemel en dat is de hele dag zo gebleven. In de ochtend een temperatuurtje van 21 graden en in de middag oplopend tot 25 graden.
KM gereden: 157, totaal 4424 km

Geschreven door Trubeno