De ochtend rustig aan begonnen, het weer is ook nog niet helemaal top, bewolkt en pas 16 graden. Na 11 uur rijden we dan ook Reifnitz aan de Wörthersee binnen. De laatste keer dat we hier waren was in 1977 op de dag dat Elvis Presley overleed, een moment om niet te vergeten. Voor de koffie gaan we naar een terras aan het Seebad. We bereiden ons voor op het beklimmen van de 100 meter hoge Pyramidekogel. De Pyramidenkogel uitkijktoren staat op de gelijknamige berg. Deze berg is 851 meter hoog en wanneer je bovenop de uitkijktoren staat ben je nog een 100 meter hoger met een fantastisch uitzicht over de Wörthersee. We rijden de berg op en ondanks alle drukte vinden we vlak bij de uitkijktoren een parkeerplek. Maar het is druk, erg druk.....te druk. Een gigantische rij voor de kassa (vermoedelijk een uurtje) en dan nog met een mondkapje op de Pyramidenkogel beklimmen, dat zien we niet zitten. We genieten dus even van het uitzicht vanaf de berg, al is dat door de bomen beperkt en gaan dan de berg weer af naar de Keutschachersee.

Beneden aan de berg de Pyramidekogel ligt het plaatsje Keutschach am See met aan de andere kant de Keutschachersee. Wij parkeren de wagen bij het dorp en starten met onze wandeltour van 8 km rond het meer. Een leuke tocht welke in het begin veel door de bossen langs het meer gaat. Daar nemen we dan ook op een bankje de tijd voor een boterham. Het tweede deel loopt door de boerenakkers en de zon begint te branden. De temperatuur is inmiddels weer zo'n 24 graden. Het derde deel is vrij saai tussen de doorgaande weg en allerlei privé huizen. Gelukkig zit daar ook een leuk restaurant aan het meer bij, en daar stoppen we dan nog maar even voor een koffie met prachtig uitzicht op het meer. Om half vier zijn we terug bij de wagen en gaan dan richting Wildpark Rosegg nabij Velden aan de Wörthersee.

Na 20 minuten zijn we er en het park sluit om half zes. Met de Kärnten Card is de entree echter gratis en is dat geen probleem. Het park is ook niet groot en er is bijna geen dier te bekennen. Enkele herten, dat is het. Pas als we verder stijgen zien we in de verte wat bizons staan. We zijn dan echter al weer aardig aan het klimmen en de bizons lopen aan de voet van de berg. We gaan dan door en daar lopen vrij rond, steenbokken. Normaal pas je daar toch voor op, maar hier zijn ze duidelijk aan de mensen gewend en poseren in de fraaiste poses. Het loopt alweer tegen sluitingstijd en we gaan dan ook richting uitgang waar een steenbok nog de Simba groet voor ons over heeft.

Inmiddels hebben we in Portschach am Wörthersee een tafeltje bij de Griek gereserveerd en genieten daar op het terras van een snelle hap koolsla, Gyros en Souvlaki. Het is een turbo Griek en we staan binnen het uur weer op straat. Maar het was goed en niet duur, dus prima.

Via wat binnenwegen gaan we terug naar ons appartement en komen daar - nog niet eens zo moe maar zeker voldaan - aan.

Geschreven door Trubeno