Zo, hier zitten we dan. Twaalf uur voor vertrek ben ik al op de luchthaven. Mooi op tijd dus...

Deze middag ben ik nog gaan eten bij het buffet. Het was er alvast veel rustiger dan de vorige keer. Ook lekker, maar niet zo verfijnd. De bordjes waren allemaal klein — wat eigenlijk goed is, zo kan je van alles wat proeven. De wagyu was amper 3 op 2 centimeter groot, denk ik. Dan maar eentje extra genomen. Uiteindelijk klokte ik af op 18 bordjes, maar ik was deze keer niet zo overboeft als de vorige keer.

Na het eten nog even naar de weekendmarkt geweest en voor de laatste keer een voetmassage genomen. Een mens moet toch iets doen om de tijd te doden.

En zo kwam er een einde aan mijn langste trip ooit. Om eerlijk te zijn: ik ben blij dat ik naar huis mag. Alleen reizen is lang, maar dit avontuur nemen ze me niet meer af.

Een speciaal woordje van dank aan Vicky, mijn collegaatje, die er deze hele periode alleen voor stond. Merci, miss!

Bedankt ook aan iedereen die een berichtje naliet en de reis mee gevolgd heeft. Wanneer en waar de volgende zal zijn? Geen idee, daar denk ik voorlopig nog niet aan.

Zo mensen, het zal tot in België zijn!

Groetjes,
Dominique

Geschreven door TheBaldadventurer