Goedeavond

Laat ik deze avond eens beginnen met een ode aan mijn moeder.

Vandaag is het vier jaar geleden dat ons moeder van ons is heengegaan.
Ons moeder, die elke dag klaarstond om zowel mens als dier te helpen.
Een vrouw met een hart van goud, één uit de duizend.

Ze moest op de meest onmenselijke manier afscheid nemen, alleen.
Geveld door covid, mocht enkel mijn zus haar bezoeken.
Pas toen men besliste om de stekker eruit te trekken, mochten we afscheid nemen.
Plots mocht een bezoek wél, maar dit was ons moeder al niet meer.
Haar lichaam lag daar, maar de liefde, de warmte die haar zo typeerde, straalde niet langer.

Moeder, mama, Anny,
Ik weet zeker dat er nog vele mensen zijn die vaak aan je denken,
aan wat voor een prachtmens jij was.
Ik mis je nog elke dag.
Ik zou zo graag nog eens stoppen in Harelbeke,
maar de lift zal mij enkel nog naar de derde verdieping brengen,
en niet meer naar jou.

Waar je ook bent, het ga je goed, lieve mama.
Wij vergeten jou hier niet.
Nooit.

Zo, dit was eventjes moeilijk maar ik moest dit eventjes doen, al was het maar voor mezelf.

Deze morgen trok ik onder een stralende zon naar Chew Jetty.

🌊 Wat is Chew Jetty?
Chew Jetty is een van de zes traditionele clan jetties langs Weld Quay, gebouwd in de 19e eeuw door Chinese immigranten. Elke jetty hoorde bij een grote familie (“clan”). Chew Jetty is de grootste en bekendste, genoemd naar de Chew-familie.

🏘️ Hoe ziet het eruit?
De jetty bestaat uit houten huisjes die op palen boven het water staan. Smalle steigers en wandelpaden leiden je tussen de huizen door. Sommige zijn omgebouwd tot winkeltjes of cafés met souvenirs, snacks en handgemaakte spulletjes.
Alles voelt authentiek — alsof de tijd hier even heeft stilgestaan.

🧧 Waarom is het bekend?

Chew Jetty maakt deel uit van het UNESCO-werelderfgoed van George Town.

Het is ontzettend fotogeniek: kleurrijke huizen, vlaggetjes, voorouderlijke altaren en zonsondergangen boven het water.

Er worden jaarlijks traditionele festivals gevierd, zoals het Hongerige Geesten Festival.

🌅 Beste moment om te gaan?
Vroeg in de ochtend of bij zonsondergang. Dan is het licht magisch, is het rustiger, en zie je echt de charme van de plek.

💡 Leuke weetjes:

Er wonen nog altijd families op Chew Jetty. Ondanks het toerisme blijft het een levende gemeenschap.

De jetty is ook een filmlocatie geweest, o.a. voor de film Ice Kacang Puppy Love.

Na mijn bezoekje stopte ik iets verderop om iets te eten.
Ik koos voor Char Kway Teow — een noedelgerecht met platte rijstnoedels, garnalen, Chinese worst, taugé, ei en sojasaus — en als drankje nam ik mijn allereerste kokosnoot 🥥.
Voor dit alles betaalde ik slechts €2,60. Lekker én goedkoop!

Daarna trok ik naar Cheong Fatt Tze Mansion, ook wel bekend als The Blue Mansion.

🏰 Wat is de Blue Mansion?
De officiële naam is Cheong Fatt Tze Mansion.
Een prachtig Chinees herenhuis uit de late 19e eeuw, gebouwd door Cheong Fatt Tze, een rijke Chinese zakenman en politicus — vaak de "Rockefeller van het Oosten" genoemd.

Het huis is beroemd om zijn diepe indigoblauwe kleur en unieke mix van Chinese, Europese en lokale architectuur: binnenplaatsen, houten luiken, gietijzeren balkons uit Glasgow en kleurrijke mozaïektegels.

🎨 Waarom is het bijzonder?

Architectuur: Alles is volgens de principes van feng shui gebouwd — tot in de kleinste details.

Restauratie: In de jaren ’90 gered van de sloop en prachtig gerestaureerd door erfgoedliefhebbers.

UNESCO-prijs: De restauratie won zelfs een UNESCO Heritage Conservation Award.

Maar eerlijk? Na wat ik gisteren in de Pinang Peranakan Mansion heb gezien, vond ik dit wat tegenvallen.
Ook hier was de toegangsprijs 25 ringgit, maar het aanbod viel mager uit. Gisteren stonden de kamers vol mooie voorwerpen en details, hier was er amper iets te zien. Slechts enkele ruimtes waren open.
Oké, het gebouw is mooi en de binnenkant is zeker niet lelijk, maar vergeleken met gisteren was dit maar een klein bier.
Ik snap niet goed waarom dit zo’n hoge scores krijgt op Google en Tripadvisor.

Op de terugweg naar het hotel stopte ik om mijn was op te halen — die had ik gisteren binnengebracht.
Na een korte break op de kamer trok ik opnieuw de stad in.

Nu ik sinds gisteren twee Indische vrienden heb leren kennen 😊, dacht ik: laat ik eens Indisch gaan eten.
In de buurt van Little India vond ik Bite N Eat — drie jaar op rij genomineerd door Michelin, dus dat kon niet slecht zijn.

Ik bestelde een curry met naanbrood. En ja hoor, die curry had pit!
Mijn hoofd begon er zelfs van te zweten 😅 — maar hij was wel erg lekker.

Na nog een goeie 2 kilometer wandelen en een stop bij het buurtwinkeltje om wat proviand in te slaan, kwam ik weer aan op mijn kamer.

Morgen is mijn laatste dag in Penang.
Ik heb al een kaartje gekocht voor mijn plannen, maar daar vertel ik morgen meer over.
Slaapwel voor straks 🌙

Geschreven door TheBaldadventurer