Goedenavond

Deze ochtend, na het ontbijt, ben ik mijn scooter gaan ophalen en richting de Sanctuary of Truth gereden.

🏛️ Wat is het?

De Sanctuary of Truth (Thais: ปราสาทสัจธรรม, Prasat Sajja Tham) is een enorme houten tempel die volledig met de hand is gebouwd zonder gebruik van spijkers. Het combineert elementen uit de Thaise, Khmer, Chinese en Indiase architectuur.

Hoogte: ongeveer 105 meter
Gebouwd van: uitsluitend hout (vooral teakhout)
Bouw gestart in: 1981 (en het is nog steeds niet helemaal af — het is een levend project)

🎨 Wat stelt het voor?

Het gebouw is geen religieuze tempel in de klassieke zin, maar eerder een filosofisch monument. Het viert:

• de menselijke beschaving,
• het belang van religie, kunst en filosofie,
• en de zoektocht naar waarheid en betekenis in het leven.

Binnen en buiten zie je honderden met de hand gesneden houten beelden die verhalen vertellen over:

• het boeddhisme en hindoeïsme,
• de vier elementen (aarde, water, wind, vuur),
• het universum en het menselijk bewustzijn.

👷‍♂️ Wie heeft het bedacht?

De tempel is het levenswerk van Lek Viriyaphant een rijke Thaise zakenman en filantroop. Hij was ook de oprichter van het Ancient City openluchtmuseum bij Bangkok. Zijn missie? De traditionele Thaise kunst in ere houden in een steeds modernere wereld.

✨ Bezoek en ervaring

Je kunt het gebouw zowel binnen als buiten bewonderen, en er zijn vaak gidsen of workshops houtbewerking. Omdat het nog steeds in aanbouw is, zie je vaklui live aan het werk — dat geeft het geheel nog meer karakter. De tempel ligt vlak aan zee, wat zorgt voor een prachtig uitzicht.

Wat een tempel, wat een details… niet normaal! Hier moet echt zóveel vakmanschap en uren werk in zitten.

Ik kwam aan rond 11:00 uur, en de Engelstalige rondleiding begon om 11:20. Net op tijd dus. Vanop afstand zag ik de tempel al liggen. Amai, wat een prachtig gebouw en ik zou nog meer onder de indruk raken toen ik er rondliep.

De gids kwam eraan en we vertrokken. Al snel kwamen we langs arbeiders die houten kunstwerken aan het creëren waren live, ter plekke. Iedereen kreeg een helm op, want de tempel is nog niet volledig af. En wat af is, moet af en toe vervangen worden: de zeelucht doet het hout geen goed.

Na een rondleiding van een veertigtal minuten mochten we vrij rondlopen en foto's maken. Ik had er gerust duizend kunnen nemen, alles was zo gedetailleerd. Van kleine figuren tot enorme beelden van mensen en dieren. Ik ben er zeker twee uur blijven rondhangen.

Daarna zette ik koers naar de vismarkt, Lan Pho Na Kluea Market. Wat deze markt zo bijzonder maakt? Je koopt er verse vis of zeevruchten, en je kunt die meteen laten klaarmaken door een van de eetstalletjes. Je spreekt de prijs af op voorhand, afhankelijk van wat je meebrengt en hoe je het bereid wilt hebben.

Ik kocht een kilo river prawns voor 420 baht (€11,07) en een inktvis voor 85 baht (€2,24). Ik had nog veel meer willen kopen, maar ja... je moet het ook allemaal op kunnen eten, hé.

Alles was nog supervers. Vissen sprongen nog, garnalen spartelden in bakken met water. Er lagen ook gigantische kreeften één van 1200 baht werd me aangeboden voor 900. En er was zelfs een kreeft van 2700 baht, een echte eenhoorn onder de kreeften. De verkoper deed me een voorstel, maar ik ben de prijs vergeten.

Bij het eerste stalletje was geen plaats meer, dus ik ben naar het volgende gegaan waar net een tafel werd afgeruimd. De vrouw vroeg wat ik bij had, hoeveel, hoe ik het bereid wilde, en of ik ter plaatse zou eten. Al die factoren bepaalden de prijs: 285 baht (€7,50), inclusief een portie rijst en een flesje water.

Voor amper €20 had ik een zalige, superverse maaltijd. Toen het eten werd gebracht dacht ik nog: amai, moet ik dit allemaal opeten? Uiteindelijk heb ik enkel de helft van de rijst laten liggen de rest was gewoon te lekker.

Na dat koningsmaal reed ik terug naar het hotel om even uit te rusten. Daarna ben ik nog zo’n 20 km verder gereden om een boeddhabeeld te bekijken dat in een bergwand is uitgehouwen. Beetje gek misschien, want je bent er na 15 minuten weer weg. Maar ik had gewoon even zin om de drukte van de stad te ontwijken het is hier weer een gekkenhuis.

Ik dacht nog een avondmarkt mee te pikken, maar de weg ernaartoe was al een avontuur op zich. De straten zaten vol waterterroristen Songkran is hier nog volop aan de gang. Ik moest nog één keer links afslaan en dan was ik er, maar toen ik de straat inkijk… dacht ik: no way. Dus dan maar richting hotel en wat relaxen aan het zwembad.

Ik zocht nog een massage op en 1,1 km verder vond ik er eentje met een score van 4,8 op Google. Die moest ik hebben. De massagezaak lag vlak bij de kust en opnieuw: chaos alom. Ik zag mijn kans om over te steken en liep verder via het strand. Aan de overkant weer oversteken naar het salon, en jawel missie geslaagd. Een uur oliemassage voor 300 baht (€7,91). Daarna ben ik via de grote weg teruggegaan naar het hotel, dat voelde net iets veiliger.

Morgen is het de laatste dag van Songkran en ik moet in het centrum zijn. Om 18:30 ga ik naar een cabaretvoorstelling. Geen idee hoe ik daar droog ga geraken, maar dat zien we dan wel weer.

Slaapwel voor straks, en tot morgen!

Geschreven door TheBaldadventurer