Het was nog 110 km tot Khorog. Om 6:00 dee ik men tent open en zag Fransesca helemaal klaar op ons wachten. Zei ging vertrekken. Ze had wat vrienden in Khurog op haar wachten. Ik en Joschi hadden het even gehad met dat vrouwelijk geweld en gingen de afstand rustig op splitsen in twee dagen. We gaven haar een knuffel en ze reed weg in de verte 110km in een dag op zo een slechte weg, wauw. In rushon hebben ik en Joschi een restaurant opgezocht. Daarna nog tien km verder fietsen tot we op maps me (beach, swim, shade amd campspot) zagen. Een super relaxte namiddag doorgebracht. Hier zou ik echter snachts te kampen krijgen met zware diarrhee aanvallen. Op een gegeven moment ben ik snachts in men nakie met een hooflamp gehurkt aan het schijten, stopt er net dan een militaire truck grenscontrole. Plots had ik drie flashlights op men kop. Ik hoor wat gelach van hun kant maar zie enkel schimmen van soldaten alsook hun hangende ak47 machine geweren. Niet gekleed op een gesprek kruip ik alvast terug in men tent. Tien angstige minuten later stopt het vlakbij motorgeronkel en rijdt de truck weg. Kakken op de grens met afghanistan, het heeft zo zen nadelen. De sterrenhemel was anderzijds prachtig.

Geschreven door Nickgrootjans