De groene zone van gisteren werd al snel omgewisseld voor 120 km woestijn. We waren juist op de grens tussen groen en zand gestopt gisteren. Gelukkig nog meer energie als gisteren. Die spaghetti doet wonderen. Men allereerste dag ooit in de woestijn. Ik zag zand, een zoutvlakte(je) en een oase. Twas warm en droog. Je mond werd direct helemaal droog als je even ademhaalde. Wind vol zand nam je zweet wel weg maar droogde je als nog helemaal uit. Liters water drinken en maar water drinken maar toch niet echt moeten pissen. Dat is fietsen door de woestijn. Nog gouw even de avondspits van baku meepakken. Bij valavond uitgebreid lunchen aan de caspische zee, het grootste meer in de wereld. Via wifi Benjamin uit het guesthouse in trabzon, turkije laten overkomen. Samen biertjes drinke en gemakkelijkheidshalve hetzelfde hostel als hem in.

Geschreven door Nickgrootjans