Onze laatse dag. We gaan nog even een overdekte lokale markt bezoeken voor prullaria met Vivi. Nog even staan we weer versteld van onze Uber chauffeur en alle andere weggebruikers hoe zijn als een hoop mieren de weg gebruiken, ventimeters van elkaat en zonder elkaar aan te raken.
Voor mij is het nu ook echt genoeg geweest. Ik verheug me weer op een regelmatig leventje, mijn werk en eigen bed. Al zal ik over 10 dagen weer een weekje reizen (ja..sorry..).
Na een douche en kort slaapje in de extra dag geboekte kamer, pakken we de koffers goed in, schrikken ons een hoedje als ons weegapparaat niet goed ingesteld staat en onze koffergewicht verdubbeld lijkt te zijn en wachten we op ons afscheid en Martin die ons wegbrengt.
Vivi en ik knuffelen even en bedank Suli voor zijn hulp al werd ik vaak gek van zijn drukte. Op het vliegveld nemen we dan ook afscheid van Martin. Paps en ik zijn weer alleen en we zijn er stil van. Paps heeft weer na 9 jaar iedereen gezien en gemerkt dat er qua reizen ook veel veranderd is. Daarnaast heeft hij vast waargenomen dat iedereen om hem geen nu op zijn telefoon kijkt terwijl hij om zich heen kijkt zonder afleiding.

Het was een bijzondere ervaring, zowel de reis als met paps samen. Een groot geschenk. Het is me 100% meegevallen en we hebben het heel gezellig gehad.

We zitten in het vliegtuig en zal alles nog een keer goed voorbij laten komen.
Paps zal thuis via Facebook alles nog een keer kunnen herbeleven.

In vogelvlucht de hoogtepunten:

3 dagen Jakarta: familie
4 dagen Sumatra; familie en eiland bij Lampung
5 dagen Bali: paps en ik alleen
4 dagen Lombok: Lily's gezin en Gili eilanden
5 dagen Jakarta en Bandung: familie

Geschreven door Leonesie