Lekker geslapen en weer met de beroemde huisvriend wakker wordrn aan mijn voeteneinde. Hij is in het hele huis nadrukkelijk aanwezig.
Gisteren toen we naar bed gingen bleek dat we geen water in onze badkamer meer hadden, de douche nog een pisstraaltje. En dus doen we het nu primitief met bakken water, het toilet doorspoelen ( met onze eigen wc papier).

Vanochtend werd ik weer verrast maar dan door paps. We gaan naar het ziekenhuis. Onze darmen werken niet optimaal en nu zorg ik nog wel goed hiervoor maar paps geniet zo van het eten dat hij verstopt raakt. De bruine boterham is dan wel een gemis. De zoon des huizes is werkeloos en rijd ons overal naar toe nu. In het ziekenhuis krijgt paps een drankje mee en hopelijk gaat het goed. Ik zeg hem vaak genoeg dat hij meer fruit en groente moet wten maar hij is en blijft eigenwijs in mijn beleving. Wel lief hoe men zich om hem bekommert. Ze betalen zelfs zijn ziekenhuisbezoek (€10) maar dat weigert paps en betaald hen terug. Ze betalen werkelijk alles voor me. Zelfs familie van Jakarta blijven mijn indonesisch beltegoed op afstand opwaarderen zodat ik genoeg internet heb.

Omdat de familie nu aan het werk is en we hen niet te lang tot last willen zijn ( al is dat meer ons gevoel), heb ik onze vliegticket baar Bali een dag vervroegd. Een dag in het resort erbij en omzetten ticket kost ons €40 meer. Wat een koopje! Ikzelf vind het wel fijn om even wat langer tijd voor onszelf te hebben in Bali, want daar is geen familie en hebben we weer een lekkere douche en zwembad.

Nu maar eerst wat fruit halen met een tante en dan vanmiddag met het nichtje door een Mall lopen. Even wat meer beweging krijgen. En even geen muggen om me heen want ik zit al vol ondanks een overdosis Deet op mijn lijf.

Geschreven door Leonesie