Op het vliegveld aangekomen kregen we een telefoontje dat een aantal van de familie ons wilden komen uitzwaaien. Wat een welkom gevoel toch. Enerzijds ben ik graag op mezelf maar hiervan kan je ook genieten. En ja hoor....wederom op de foto!

We zijn via een overstap in Jakarta naar Denpasar gevlogen. Paps gaat nu voor t eerst reizen waar hij zelf geen leiding hoeft te nemen. Ik ben blij dat ik dit uit zijn handen heb kunnen nemen..voor mij is het dan ook een hele relaxte gewende bezigheid na al mijn reisjes. En ik geniet weer van mijn verzorgende rol.

We vliegen laag over Java naar Bali en kan dus lang genieten van het landschap. Anderhalf uur vliegen na Jakarta. We vliegen over de beroemde Bromo Vulkaan en dan via de mooie kusten om op Denpasar in Bali te landen.

Op het vliegveld wachten we op Made (spreek uit; Maddee) onze chauffeur die we via een vriend aangeraden kregen. Hij had zich vergist in vlucht maar dan zien we een vrolijke jongeman (28) met een tattoosleef ons begroeten.
We rijden ruim een uur naar Ubud en dan nog een stukje noord. Wat een prachtig eiland is het. Dit is meer mìjn Indonesie vanwege de vele Boeddhistische beelden en al het groen, schoonheid en schoner gebied. Daarom is het natuurlijk een vakantiegebied, ook voor de Indonesier. Ik kan niet wachten op de schoonheid bij daglicht omdat we met schemer binnenrijden.

Na een kronkelende weg de berg op komne we bij een resort in het tropische woud gelegen..spotgoedkoop wel. voor mij perfwet maar paps moet wennen aan de 'eenvoud' gezien hij grote resorts kent. Hier zijn wel veel trapjes en opstapjes en beseft hij dat hij goed moet opletten met lopen. Omboeken vind hij niet nodig.

We checken in, ontdekken onze kamer en gaan een hapje eten in de kleine buitenveranda naast het zwembad. Het is een heerlijk knus resort...vind ik. Met een Balinese uitstraling en vriendelijk jong personeel. Paps zal zich hier vast een jonge God gaan voelen. Beter dan een seniorencruise...toch?

Het Indonesische eten heeft een moderne uiting dus GadoGado is niet traditioneel geserveerd. Waar ik het enorm waardeer geeft paps aan dat hij liever zijn eigen keuken heeft en nog even aangeeft hoe het 'hoort' te zijn. Ja, qua smaak heeft hij wel gelijk en waardeer ik zijn keuken. Maar ik waardeer de creativiteit hoe de traditionele keuken kunst wordt. Hier is weer een generatieverschil goed ts merken.
En eindelijk... er is weer wijn bij het eten en ik geniet van mijn eerste zipjes bij het eten...patat! En GadoGado zonder rijst als hoofdgerecht 🤣.. de bediende kijkt me vaag maar glimlachend aan als ik zeg dat ik papat erbij wil hebben. En terecht..maar.. 'i don't give a damn!'.

Eindelijk een warme douche na een paar dagen een lauw straaltje, al vond ik dit ook genieten na de warme dagen in Lampung.. met de hele dag airconditoning in vliegtuig en auto is de douche heerlijk en geniet ik er lange tijd van (ik vermoed dat nu in Nederland hetzelfde verlangen leeft met het herfstweer). We facetimen met mams, paps kijkt eindelijk zijn CNN weer en gaan slapen. Even weer lekker op onszelf.

Geschreven door Leonesie