Vandaag gaan we naar Valencia. Tenminste dat is de bedoeling. Echter zien we in de ochtend dat het vandaag 35 graden wordt in Valencia en morgen ‘maar’ 28… Dus besluiten we dat niet te doen en om te draaien.

‘S Ochtends eerst maar eens ontbijten op de camping. Camilla loopt helemaal naar beneden naar de winkel, maar nee die gaat pas open om 9.20 uur. Beetje rare tijd, maar oké de klim omhoog kan weer worden ingezet richting de tent. Om 9.20 uur staat Camilla weer bij de winkel, maar nee hij gaat pas om 9.30 uur open. Alles ligt al klaar, zo ook het brood en Camilla laat zich niet afschepen en wil hoe dan ook nu brood mee. Ze krijgt het mee en hoeft zo niet nog een keer de klim omhoog te maken.

Na het ontbijt besluiten we richting Benidorm te rijden. Waarschijnlijk net zo fout als Lloret de Mar en Blanes, maar ja je moet het een keer gezien hebben. Maar eerst naar Cap Blanc. Camilla had dit gezien op Google Maps en wilde daar graag naar toe. Een geweldig mooi uitzicht had het, echter heeft Camilla dit alleen kunnen zien. De wegen waren krap, er kon nergens geparkeerd worden en de weg was stijl naar beneden. Gelukkig heeft Martijn de foto’s kunnen zien!

Daarna reden we naar Moraira. Dit is een dorp aan de kust zonder toeristische hotels en winkels. En daar is de zee ook nog eens prachtig. Eerst hebben we er wat gedronken en wat tapa’s gegeten. Noah en Xavi hadden churros en Martijn en Camilla croquettas en een broodje met Allioli. Heerlijk!

Na de heerlijke tapa’s was het tijd voor verkoeling en doken we de zee in. De zee is hier wat ruiger dan bij de Cote d’Azur, dus moest Noah constant bij Martijn hangen en Xavi in zijn band bij Camilla. Je weet nooit wat de zee doet, dus altijd blijven opletten. Omdat we de parasol waren vergeten bleef het alleen bij zwemmen. Als het zo warm is houden we het niet lang vol om op het strand te blijven liggen, dus kozen we er voor om weer verder te gaan.

De volgende bestemming was Benidorm. Dit dorp kennen we alleen van tv of verhalen, maar verder ook totaal geen verwachting van. Maar eerst moesten we er nog naar toe rijden. Dit was een mooie route langs de kust en vanuit het niets zien we ineens een kerkje staan met gouden pieken erop. Vorig jaar zijn we in Tallinn in een Russisch orthodoxe kerk geweest ook met allemaal goud er in. Deze kerk was ook zo. Allemaal goud binnen in, super netjes en een lust voor het oog. Prachtig om deze kerken te zien en heel leuk dat we deze per ongeluk tegenkomen op de route richting Benidorm.

Bijna bij Benidorm aangekomen zagen we de grote gebouwen, die bijna elk dorp aan deze kust heeft. Grote flats, hotels en ga zo maar door. Maar Benidorm heeft er nog een aantal meer. Een gigantische skyline als je richting het dorp rijdt. Op zich wel grappig om te zien, maar wanneer je er midden in zit is het verschrikkelijk. We parkeerden de auto, dronken wat bij de McDonalds en liepen toen het dorp in richting het strand. Het verschil met Lloret de Mar is dat Benidorm veel groter is. En het is er vergane glorie. Het is volledig gericht op Engelsen, overal een Engelse pub, Amerikaanse bar en overal kan je Engels ontbijt halen. Sowieso viel ons dat stukje kust op dat overal om je heen Engels wordt gesproken. En nee niet door de Spanjaarden, het zijn de Engelsen die daar op vakantie zijn.

Na een rondje te hebben gelopen hadden we het best snel weer gezien. Het nodigt totaal niet uit om er te gaan zitten eten, want alles heeft achterstallig onderhoudt en verder is het ook niets voor ons. Maar goed, om dat te weten moet je het wel eerst gezien hebben, anders kan je het ook niet zeggen! En nu kunnen we echt zeggen, nee we doen toch maar de vakanties zoals hoe wij het doen!

Na Benidorm besloten we terug te gaan naar de camping. Toen we net in de auto zaten zei Noah direct: Nou ben ik er wel klaar mee. Waar hij die wijsheid soms vandaan haalt vragen wij ons ook wel eens af…..De heenweg had Noah nog gezegd dat hij echt niet kon slapen in de auto, maar de terugweg liet hij zien dit wel degelijk te kunnen. En ook Xavi kan het. Allebei snurken in de auto en dat ongeveer 45 minuten lang….

Terug aangekomen op de camping beviel het ons voor geen meter. We hadden nieuwe buren gekregen die hun hele hebben en houden hadden opgezet en de hele tijd de muziek aan hadden. Ook konden we nauwelijks onze auto meer kwijt en hadden Noah en Xavi nauwelijks speelruimte, omdat de camping een echte terrassen camping is. Behalve de plekken was alles hartstikke stijl. Dus wij moesten constant opletten. Camilla was er direct klaar mee en liep naar de receptie om te regelen dat we een dag eerder weg konden. We kregen keurig ons geld terug en konden zo morgen weer verder. We willen nog wel graag naar Valencia, dus kijken we dan of er een andere camping in de buurt is, zodat we van daaruit naar Valencia kunnen. Maar dat is iets voor morgen!

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis