De twijfel slaat meer en meer toe. Gaan we de Alpen in of niet? We besluiten het nog een nacht af te wachten en een extra dag te blijven op deze camping. Na het ontbijt besloten we naar Lyon te gaan en onderweg begon het gelijk al te regenen.

We wilden eerst naar een centre commercial om daar rustig wat rond te gaan kijken. Echter was deze zo klein dat we een rondje hebben gelopen, wat drinken hebben gekocht en toen verder zijn gegaan. Martijn had op internet gezien dat het grootste winkelcentrum van Frankrijk midden in Lyon lag. Met dit regenachtige weer vonden we het niets om Lyon zelf in te gaan (we zijn er al een keer eerder geweest, dus dat maakt dan ook niet uit), dus besloten we daar naar toe te gaan.

In de buurt van het winkelcentrum was het zoeken en zoeken naar een parkeerplaats. Het was er één grote bouwput en we konden het maar niet vinden. Uiteindelijk na lang zoeken vonden we het en parkeerden we de auto. Eenmaal in het winkelcentrum was het er ontzettend druk. Te druk…. Normaal zouden we dit niet erg vinden, maar met de pandemie slaan we dit rondje graag nog even over. Mensen bij elkaar op afstand vinden we inmiddels niet heel erg meer, tenzij de regels niet gehanteerd worden, maar hier konden de regels gewoon niet gehanteerd worden. Iedereen had wel keurig een mondkapje op, maar het was te druk en beiden zeiden we onafhankelijk van elkaar dat we het niet prettig vonden. We dronken nog even wat en sprongen in de auto terug naar de camping.

Op de camping aangekomen kwam er opeens een Nederlandse camper aangereden die een plekje zocht. Omdat het meer een doortrek camping is gebeurd dit wel vaker en de man zette zijn camper op een schuine plaats. Hij wilde achteruit rijden, maar dit lukte niet doordat er te veel regen was gevallen en de camper over een drempeltje moest. Martijn zat op de wc (natuurlijk) en kreeg een appje van Camilla of wij ook een sleepkabel bij ons hadden. Heel toevallig hadden we deze niet bij ons en dus moest er worden geduwd.

En dat werd er al gedaan door een aantal mensen. Martijn deed zijn slippers uit en ging helpen. Heen en weer met die camper, maar hij gleed constant weg. Er werd ook niet echt begrepen dat je die camper in beweging moest krijgen door heen en weer te wiebelen om zo steeds meer gang er in te kunnen krijgen. Maar goed gewoon doorgaan. Op een gegeven moment kwam de campingeigenaar (die ook meehielp) met een kabel aanzetten. Die werd ergens aan de as van de achterkant van de camper vastgemaakt en zo ging een oude man aan de achterkant trekken. Dat helpt natuurlijk helemaal niet en Martijn besloot daar te helpen en zijn gewicht in de strijd te gooien. Toen hoorde hij op een gegeven moment een knap geluid alsof er iets afbrak. Dit is ook te horen op het filmpje dat Camilla maakte. Martijn ging snel weg want had dit ook gehoord, maar verder weten we niet of er iets kapot was, want volgens mij hoorde niemand het.

Na een tijd geduwd te hebben en gewisseld van chauffeur lukte het uiteindelijk en stond de camper schuin op het asfalt en kon hij zo weer de weg op gereden worden. Van echte camperaars heb ik dan nu ook geleerd dat je een camper achteruit moet inparkeren, omdat dan het zwaarste punt achter ligt en je dan makkelijker weg kan rijden.

Toen de camper eindelijk op het asfalt stond kwam er een wat ouder Nederlands mannetje aanlopen die vertelde dat ze vorige week ook al een camper uit de modder moesten duwen. Hij had dus al wat ‘ervaring’ zou je kunnen zeggen…… Nou die man vroeg direct of hij de camper ook in de tweede versnelling had gezet, want dan slipt hij veel minder. De beste man had natuurlijk gelijk, maar dit kon nu helemaal niet want de camper moest achteruit rijden. Martijn heeft dit wel 5 keer tegen de man gezegd, maar nee echt in de tweede versnelling was veel beter. Tuuuuurlijk………

Na het voorval hebben we spelletjes gespeeld, lekker gegeten en toen was het alweer bedtijd. Morgen maken we de beslissingen of we naar de Alpen gaan of niet..

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis