Een nieuwe dag in het zonnige en warme Litouwen. Of zoals Noah zegt Liet touwen. Het is vandaag weer erg warm. Normaal gesproken is het in deze tijd rond de 22 graden gemiddeld, maar nu is het in de ochtend al 25 graden. Vandaag wordt het dan ook 32 graden, veel te warm voor dit land. We klinken na 2 dagen al als echte kenners......

Vandaag gaan we naar Trakai. Trakai is een dorp aan de rand van een groot meer. In dat meer staat een eiland met een typisch Litouws kasteel. Op de foto’s ziet het er prachtig uit, dus dat moeten we zien. Vanaf de camping is het maar een half uur rijden. 20 minuten in de stad en 10 minuten op de gewone weg. In het oude centrum was het gisteren hartstikke rustig, maar op de ringweg etc. is het niet te doen zo druk. Waarschijnlijk zijn dan alle twee miljoen inwoners van Litouwen ook onderweg naar Trakai en omstreken.

Aangekomen bij Trakai viel het ons weer op dat het erg rustig is. Overal waar we komen is het rustig. Dit zou natuurlijk te maken kunnen hebben met het feit dat het nog voorseizoen is, maar ook met het feit dat niemand maar dan ook helemaal niemand naar dit soort landen willen. De meeste mensen gaan lekker naar Italië, Frankrijk, Spanje en noem nog maar een paar warme landen op. Herkenbaar ;)?

Bij Trakai hebben we de jongens weer in de kinderwagens gegooid en liepen we richting het kasteel. Vanaf de kant had je al een heel mooi zicht op het kasteel. Een hele aparte bouw die wij totaal niet kennen. Mooi om te zien. Bij het informatiecentrum hoorden wij dat het kasteel vandaag gesloten is. Het is maandag en dan is hij dicht. Klinkt logisch natuurlijk. Alle supermarkten zijn van maandag tot en met zondag van ongeveer 7 tot en met 22 uur geopend, maar het kasteel van Trakai is op maandag gesloten.... Gelukkig is het van binnen een museum en als we ergens niet van houden is het wel een museum, dus dat scheelde weer.

Het kasteel van Trakai staat dus op een eiland. Er zijn twee loopbruggen gemaakt om bij het kasteel te komen. Maar je raadt het al, je kan er ook met een bootje naar toe. Kost 5 euro p.p. (Niet voor de jongens) en het levert je een zeer gelukkige Camilla op (lees win-win situatie!). De boot zou vertrekken om 12 uur en het was 11.45 uur. Perfecte timing.

Op de boot gingen we met z’n allen aan tafel zitten en kochten we wat te drinken. De tocht duurde 45 minuten en vaarde rond over het hele meer. Van alle kanten was nu ook weer water te zien en het was echt prachtig. Ook Noah vond het geweldig. Hij zei constant dat de boot aan het semmen was en daar heeft hij natuurlijk ook gelijk in. Xavi maakt niets van dit alles mee en heeft constant als grote doel alles te pakken wat bij hem in de buurt ligt. Het was een groot meer en uiteindelijk bracht de boot ons weer terug bij het kasteel. Na een magneet te hebben gekocht was het tijd om naar de auto te gaan, want het was veel en veel te warm.

We besloten te gaan zwemmen in de meren boven Vilnius. Joost, de zoon van de Nederlandse mensen die we hadden ontmoet en die hier in Vilnius woont, vertelde dat je daar heel mooi kan zwemmen tussen de locale mensen. Daar houden wij van! En het was de moeite waard. Een mooi, super helder meer waar allemaal mensen uit Litouwen aan het zwemmen waren. Het water was heerlijk en alle vier hebben we gezwommen en gespeeld met het zand. Maar na een tijdje kwamen er donkere wolken aan. Net op tijd hebben we de spullen weer gepakt en toen we in de auto zaten begon het te regenen. Wederom perfecte timing!

Onderweg besloten we dat we wat wilden gaan eten in Vilnius. We hebben de auto op de camping gezet en we zijn weer naar beneden gelopen richting het oude centrum. Daar hebben we in een typisch Litouws restaurant gegeten. Ook hebben we daar op aanraden van de receptie van de camping Cepelinams (Didzkukuliai) gegeten. Op de camping zeiden ze dat het er niet uit zag, maar wel ontzettend lekker was. Het is een soort van hele grote dumpling (Zappelin vorm), maar dan van aardappel met gehakt. We hebben het gegeten. Het zag er niet uit en zo smaakte het ook. Martijn zou het nog wel op kunnen eten(mag ook in de krant!), maar Camilla vond het helemaal niks. De rest van het eten was overigens heerlijk!

Terug op de camping zijn beide jongens op bed gegaan, heeft Martijn nog een tijd met een Finse jongen gesproken die ook hele grote reizen maakt zoals wij dat doen, alleen dan in zijn eentje en op de motor en hebben we daarna nog even wat gedronken met het Nederlandse stel.

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis