Een dag van dat je weet dat hij gaat komen, maar toch eigenlijk niet wilt. We gaan zuid Frankrijk verlaten. We hebben hier een ontzettend leuke tijd gehad, maar het is goed om te gaan! Tot de volgende keer!

Om 10 uur zaten we in de auto en wilden we de laatste dag betalen. Alleen er was helemaal niemand. Heel vreemd. Bij de containers stond een man van de camping en die gaven we de badge die je nodig had om binnen te komen. Hij zei dankjewel en tot ziens! Okeee? Nou ja goed, dan gaan we!

Een route over de Franse snelweg naar Orange. We waren er zo en vlogen voorbij de tolpoortjes. Echt heerlijke die tolbadge voor Frankrijk, Italië, Spanje en Portugal! In Orange aangekomen parkeerden we de auto en raad eens? Ja heel goed we zochten een terras om wat te gaan drinken. Op het terras kwamen we erachter dat de toeristeninformatie bijna dicht ging en daarom ging Martijn snel daar naar toe om wat informatie in te winnen.

Na het terras vervolgenden we onze weg richting de Arc de Triomphe van Orange. Leuk maar niet bijzonder. Daarna liepen we richting het theater en we besloten direct om daar in te gaan. Voordat we naar binnen konden moesten we ons vaccinatiebewijs laten zien. Voor het eerst in Frankrijk! Gewoon even de QR code scannen en klaar! Echt super!

Het theater was echt prachtig van binnen. Heel hoog en er werden ook nog echte voorstellingen gespeeld. Alles stond klaar voor een volgende show. We moesten elke keer de hoge trappen omhoog, waarbij Xavi getild moest worden. En dit vond hij niet leuk. Hij wilde constant Camilla bijten, wat hij doet (ook bij Noah) als hij ergens niet mee eens is. Alleen bij Martijn doet hij dat niet. Goede vader hè ;).

Na de hele route te hebben gelopen door het theater liepen we Orange weer in. Daar kochten we nieuwe birckenstock slippers voor Martijn. Bij zijn eigen lieten de zolen helemaal los en hij had al voor tijdelijk van die flip flop slippers gekocht. Echter heeft hij steunzolen en kan hij hier niet lang op lopen en op birckenstoks wel! Maar de winkel had nog mittagsruhe, dus moesten we nog even wachten met wat drinken en voor de jongens een ijsje. Vervelend….

Daarna stapten we in de auto en gingen we naar een camping. Camilla had in de buurt van Goudargues een camping gevonden op 45 minuten rijden van Orange. Eenmaal bij de camping aangekomen zien we ineens iemand staan die we heel goed kennen. Jaa het was opa Gerard. Hoe kan dat nou?

Zo moeten Noah en Xavi ongeveer gedacht hebben. Wij wisten dit natuurlijk al, maar de jongens niet. Nou je had het gezicht van Noah moeten zien! Die snapte er helemaal niets van maar vond het tegelijkertijd ook heel erg leuk. En Xavi? Die was weer zo ontzettend verlegen!

Op de camping gingen we eerst wat drinken en daarna zetten we onze tent op naast de voortent van Gerard en Natasja. Het paste allemaal net en wanneer wij uit onze tent stapten dan stapten wij direct onder de luifel van hun. Wel lekker droog!

Toen alles stond hebben we heerlijk in de koude rivier naast de camping gezwommen. Martijn en Noah gingen de auto nog even parkeren naast de camping en sprongen net voor het eten nog stiekem in het zwembad. Daarna hebben we lekker gegeten, gespeeld en veel gekletst.

Na het eten hoorden we dat er een avond markt was in Goudargues. Dus daar moeten we zeker even kijken. Nou we hebben een rondje gelopen van wel 5 minuten, want dat was het ook wel. Het viel heel erg tegen. Maar dat mocht de pret niet drukken! Morgen blijven we hier nog een dag en opa heeft al door laten schemeren dat hij morgen gaat koken!! Feest dus!!!

Camping la Grenouille
Avenue du Lavoir
30630 Goudargues Frankrijk

Een kleine camping bij het kleine dorpje Goudargues. Een klein zwembad en een heerlijke rivier om in te zwemmen. Vrouw van de camping super aardig en helpt je overal mee. Brood kan gehaald worden bij de bakker in het dorp. Grote plekken, we veel Nederlanders.

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis