Twee weken zijn we alweer onderweg. Wat gaat de tijd toch snel als je plezier hebt. En wat hebben we een plezier. Elke dag genieten we van het weer, de rust, de campings, de dingen die we doen, maar vooral van Noah en Xavi. Allebei lachebekkies. Allebei soms een beetje irritant, maar twee schatten van een jongens. En samen kunnen ze ook heel goed. Noah is heel lief voor zijn broertje en Xavi lacht altijd naar Noah. Je ziet dat ze elkaar heel aardig vinden!

Vandaag gaan we naar Tartu. Omdat we op de camping geen broodjes kunnen krijgen, besloot Camilla dat we ook wel in het centrum van Tartu konden gaan ontbijten. Zo gezegd zo gedaan. Eerst de auto parkeren in de stad. Lastig met een dakkoffer, maar uiteindelijk gaat het heel makkelijk. Wat vragen hoe zo’n automaat werkt en hup je kan er zo tot maandag blijven staan (zaterdag en zondag is gratis, dus dat apparaat stelde hem opeens in op maandag, dus konden we heeeeeel lang blijven staan). In Tartu aangekomen heeft Martijn een Engels ontbijt gehad, Camilla een ontbijt met ei en zalm en Noah een aardbeientaartje. Jaaa een aardbeientaartje. Ga je heel goed op ‘s ochtends, tenminste vindt Noah! En ook Xavi heeft wat van het ei meegesmikkeld. Kleine alleseter is het ook!

Na het ontbijt zijn we naar het oude centrum gelopen. Daar hebben we even door de straten gelopen. Het was er klein, dus waren we ook zo weer klaar. Onderweg kwamen we Nederlanders tegen die nu bij ons op de camping hadden gestaan. Ze spraken ons aan en we hebben er even mee staan kletsen. Op een gegeven moment vroeg de vrouw of we zin hadden in een drankje. We wilden wel wat drinken en dus gingen we op het aanbod in. We hebben gezellig gekletst met elkaar, wat gedronken en daarna gingen weer onze eigen weg. We zijn naar het winkelcentrum gelopen, hebben even geshopt en liepen toen terug naar de auto.

Toen we gingen vragen hoe de betaalmachine werkte van de parkeerplaats hadden we dit gedaan bij het zwembad dat daarnaast zat. Toen kwamen we op het geniale idee om in de middag te gaan zwemmen in het overdekte zwembad. En dat hebben we de hele middag gedaan. In de wildwaterbaan, van de glijbanen of in het pierebadje, Noah en Xavi hadden de grootste lol. Xavi spetterde met zijn handen in het water en had de grootste lol in een schommel boven het water. En Noah mocht weer zelf zwemmen natuurlijk! En vandaag heeft hij geleerd in het water te springen. Wat gaat het toch snel hè!

Na het zwemmen waren de jongens kapot. Maar het was een bofkontendag en we hadden beloofd om bij de MacDonalds te gaan eten. Nog geen minuut in de auto en Noah sliep met zijn vrachtwagen in zijn handen en Xavi zat te kletsen en te kletsen. We hebben lekker bij de MacDonalds gegeten en zijn nog door het grote winkelcentrum gelopen. Daarna snel naar de camping, want de jongens waren kapot. Nu liggen ze lekker te slapen en hebben wij aan de andere kant een feestje in de kiem gesmoord. Er was weer keiharde muziek, maar we hebben de campingeigenaar gebeld en die zei dat hij er wat aan ging doen. Tot nu toe gaat het goed, hopelijk de rest van de avond/nacht ook.

Oja, in Polen, Litouwen, Letland en Estland is er een raar soort beest. Het is een insect dat vliegt en lijkt op een horzel. Ze prikken niet en gaan constant op iets hoogs zitten. Zo vliegen ze om bomen heen, maar als die er niet zijn doen ze dat bij de tent, auto of op jou. Het lijkt dan ook dat ze je aanvallen. Je voelt niks, maar je hoort ze wel. Martijn vindt dit natuurlijk weer eens doodeng, mietje! Volgens hem komen ze ook altijd om 10 uur en na een uur zijn ze weg. Heel vervelend om dit te zeggen, maar helaas heeft hij wel gelijk....

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis