De jongens hebben de hele nacht doorgeslapen! Thuis doen ze dat natuurlijk altijd, maar op vakantie kan het anders zijn. De vorige 2 jaren hadden we nooit problemen met het slapen van Noah en nu dus ook niet. Voor Xavi was het even spannend, maar die sliep echt als een roos. Je kon hem bijna op de hele camping horen snurken.

In de ochtend heeft Camilla broodjes gehaald op de camping, hebben we ontbeten en hebben Camilla, Noah en Martijn gedoucht. Het was echt een heerlijke douche met een fijne goede straal. Niet onbelangrijk natuurlijk. Ook was de douche lekker warm, beter dan thuis... Na het ontbijt hebben we de spullen gepakt en zijn we de auto in gesprongen.

We zijn op weg gegaan naar Sellin. Sellin is een dorpje op het eiland Rugen aan de Duitse Oostkust. Er staan verschillende oude luxe badhuizen van vroeger, waaronder het badhuis op de pier bij de zee. Dit oude gebouw is gebouwd op de pier en is echt prachtig. In het oude badhuis zijn cafés en een restaurant. Je kan helemaal naar het einde van de pier lopen, waar je met een boot een rondvaart kan maken en in één of ander onderzee toestel kan waar je mee onder het water gaat.

Maar voordat we de pier opgingen was het eerst tijd voor kaffee mit kuchen! In een konditorei hebben we dit lekker opgesmikkeld en zelfs Xavi heeft mochten genieten van deze kuchen. Hij zat er in te eten als een vogel.....Daarna zijn we naar de pier gelopen. Omdat de pier een houten reling had waar Noah makkelijk onderdoor kon moest hij de hand van Camilla of Martijn vasthouden. De harde wind die er stond maakte het nog gevaarlijker en we zagen in onze gedachten Noah al van de pier waaien.... Brrrrr.... Maar Noah zou Noah niet zijn om dit niet te willen. Daarop volgde een gigantisch drama waarin Noah lekker zichzelf was en deed alsof er ter plekke de oorlog uitbrak. En dan is er maar één oplossing, Noah in de kinderwagen en Xavi in de draagzak. Noah was boos en dan is het nog leuker om even aan hem te vragen wat er aan de hand is. Je kijkt hem aan, buigt voorover, vraagt: Noah wat is er? Of Noah papa kusje?, en hij zegt direct neeeee papa, Noah boos! Daarbij kijkt hij alsof hij iets heel ergs ziet of moet eten. Heerlijk. Deze gezichten doen mij altijd denken aan mijn Oma Marie. Je moet er bij geweest zijn....

Het nadeel van dit alles was dat Xavi in de draagzak moest. En dat is niet zijn grootste hobby. Tot vandaag. Xavi, die nergens slaapt, waar je ook bent, behalve als hij zijn slaapzak aan kan en op zijn buik kan liggen, sliep als een roos in de draagzak. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Nadat we de pier zijn afgegaan heeft Camilla wat boodschappen gedaan bij de Lidl voor het avondeten, wat een wonder was want het is zondag en dan zit heel Duitsland op slot. Daarna zijn we naar Prora gereden. Bij Prora staat een gigantisch gebouw dat tijdens de Tweede Wereldoorlog diende als mega Nazi hotel. Hitler heeft dit in de jaren 30 laten bouwen. Dit hotel is de grootste ter wereld (was); het hotel is 4,5 kilometer lang. Daar aangekomen zie je hoe gigantisch dit gebouw is. En ook hoe verlaten. Dat hier ooit mensen vakantie vierden om daarna weer doodleuk mensen neer te schieten.... Hoe kan het. Het is dan ook wel te snappen waarom dit gebouw al 70 jaar een doorn in het oog is voor de Duitsers. (Daarna lees je dat hier nooit iemand geslapen heeft...)

Na Prora wilden we naar de Konigstuhl. Nee niet die bij Koblenz, maar er is dus ook één op Rugen. Echter was het al laat en wilden we de jongens ook nog lekker laten spelen. We besloten dit niet te doen, maar naar de camping terug te gaan en morgen hier naar toe te gaan. Onderweg besloten we dat we graag nog één nacht wilden blijven op de camping, zodat we naar de Konigstuhl konden gaan.

Er was wel plek op de camping, maar we moesten wel naar een andere plek want deze was gereserveerd. Prima als de camping vol staat, maar om ons heen staan bijna niemand. Snap jij het? Wij niet... Of wij hebben de mooiste plek van de hele camping! Leuk man! Martijn vond een brochure over de Konigstuhl en was daarin aan het bladeren en zag ineens dat het 9,50 euro per persoon kost om daar naar toe te gaan.

Morgen gaan we dus weg. Op weg naar Polen. Waar we uitkomen weten we nog niet precies, maar we willen richting Gdansk. We hebben al wel een camping gebeld en hebben plek genoeg(ze spraken geen Duits, de vrouw zei alleen: Bitte kommen!).

In de avond was het weer eens raak. Net zoals eerder al een keer bij Vera en Yannick is gebeurd, lag Xavi heerlijk te slapen totdat Noah op bed ging. Noah maakte Xavi wakker en beiden lagen ze constant te schaterlachen. Aandoenlijk natuurlijk. Camilla is op een gegeven moment wezen kijken en toen lag Noah bij Xavi in zijn kleine tent.... Omdat beide jongens om half 9 teveel energie over hadden zijn we nog naar de zee gelopen en hebben de zon in de zee zien zakken. Om jullie te pesten, ik ken daar nog een liedje over! Ik hoop dat je hem nu de hele ochtend/middag/avond, maar het liefst de hele dag in je hoofd hebt!

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis