Na een heerlijke nachtrust, zonder iets de horen van de Franse jongeren (zie je wel dat het werkt!), zijn we weer op pad gegaan. De vorige avond hebben we besloten om niet naar de Krka watervallen te gaan. Dit omdat we al bij Plitvice zijn geweest en dit eigenlijk alleen maar kan tegenvallen. En omdat het toch ook redelijk prijzig is besloten we het om het de volgende keer te doen, zodat er ook weer iets is om voor terug te keren. Dat hebben we altijd en dus nu ook.

We rijden richting Zadar. Dit doen we niet via de snelweg, maar net zoals naar Sibenik, via de weg langs de kust. Maar eigenlijk heb je constant het gevoel dat je niet langs zee rijdt, maar langs een groot meer. Dit komt omdat je overal steeds een overkant ziet; de eilanden van Kroatië. Die zorgen er voor dat je nooit oneindig kan kijken, wat wij gewend zijn aan zee. Maar het uitzicht langs de route blijft steeds fantastisch!

Zadar is een grappig plaatsje, maar niet heel bijzonder. We hebben daar rondgelopen, ijs gegeten en kwamen uiteindelijk bij het puntje van Zadar uit, dat omringt is door zee. Daar was een oceaanorkest aan zee. Iedereen zat daar te luisteren en te kijken of ze ook dolfijnen zagen. Wij hebben daar 5 minuten gezeten en waren er alweer flauw van. De rest van de mensen zit er nog....

Op het puntje van Zadar ligt een grote blauwe cirkel op de grond. Daarin zitten allemaal kleine zonnepanelen. Een trekpleister voor toeristen, een voorziening voor de bewoners! En zeker weten dat deze zonnepanelen meer winst opleveren dan in Assen!

Na Zadar zijn we verder langs de kust gereden. Omdat de campings rondom Zadar redelijk prijzig zijn, besloten we om door te rijden. Na een uur vonden we een camping aan zee! Gelukkig was er nog 1 plek (he alweer!) en we zetten alles op. Martijn is naar het sanitair gelopen en er kwam nauwelijks water uit de kraan. Hebben wij weer... echter was er geen electriciteit op de camping en zo ook geen water uit de kraan. Gelukkig maar, dan kn Martijn ook de zee in!

We wilden bij de tent gaan eten, echter hadden we geen gas meer. We zouden dit in Zadar regelen, maar zoals dit ons vaker is overkomen waren we dit totaal vergeten... we zijn naar de plaatselijk supermarkt gereden, die net zo groot is als onze woonkamer, en wilden daar wat hapjes kopen. Echter kostte daar een brie €3. Dan had je wel president met gouden stukjes waarschijnlijk, maar als we dat allemaal bij elkaar zouden optellen konden we beter ergens gaan eten ( ooooooh wat errug!).

Terug op de camping zijn we aan zee gaan liggen. Echter begon het steeds harder te waaien. We hebben de tent vaster gezet met scheerlijnen, echter stonden we direct voor de ingang en hadden we totaal geen beschutting. Vorig jaar met het noodweer in Oostenrijk zakte onze tent steeds in en dat deed hij nu weer. De campingeigenaar vertelde dat het deze nacht nog harder zou gaan waaien. Zijn we dus mooi klaar mee.

Camilla is naar het restaurant gegaan, heeft pizza’s en drinken opgehaald en in de tent hebben we op de grond zitten eten en hebben we constant de tent tegengehouden. Uiteindelijk is Martijn nog een keer naar de campingeigenaar gegaan en hij had 2 opties voor ons: een andere plek beneden(geen idee of dat beter was zei hij) of in een mobile-home. We kregen korting waardoor we er niet voor €100 maar voor €80 in konden. Wij zijn malle Eppie niet en besloten voor een andere plek. Daar aangekomen waaide het daar al veel minder en er stonden 2 dikke, hoge auto’s en een grote caravan. Prima plek dus.

We hebben onze spullen in de auto gepropt, Martijn is met de auto en Noah naar beneden gereden en Camilla is met de tent naar beneden gesjokt. Daar hebben we de tent direct achter de caravan en 2 auto’s gezet en onze auto er ook nog eens schuin achter gezet. Probleem opgelost en wij hadden een zeer mooie plek direct aan zee zonder wind!

Wat wij wel erg raar vonden is dat niemand ons heeft geholpen. Alle buren en campinggasten zaten ons aan te kijken en nog net niet te lachen. Dat was toch wel eens wat anders dan vorig jaar tijdens ons noodweer. Elke nationaliteit op die camping hielp elkaar. Hier niemand... Je mag het niet zeggen, maar eigenlijk hoop je dan op een beetje noodweer. Wij zijn zo weg met onze spullen altijd al in de auto, deze mensen staan volledig uitgestald. Zouden wij hun dan helpen?

En wat mogen wij blij zijn met Noah! Hij lag al geslapen en wij hebben hem wakker moeten maken. Geen gehuil, geen pruillip, helemaal niets! Hij lag gewoon rustig in de auto te spelen en viel daarna in de tent weer als een blok in slaap.

Camping Sibuljina
Tribanj Sibuljina bb
HR 23245 Tribanj
N 4420’17” E 1520’28”

Plaats 8
Omgeving 7
Ligging 5
Meer/zee/rivier 8
Zwembad N.v.t.
Restaurant 8,5
Sanitair 7,5
Douchemunten N.v.t.
Wc-papier Ja

Camping in the middle of nowhere. De route er naar toe en verder naar Krk is prachtig. In de omgeving is helemaal niets en dan dus ook niets te doen. Meisje van de receptie was heel aardig en heeft ons zo ver mogelijk geholpen! Lekker strand, heerlijke zee en weinig Nederlanders. Staan bijna alleen maar Slovenen.

Volwassene 50 kuna
Kind (6-12 jaar) 29 kuna
Kind (0-5 jaar) Gratis
Auto 35 kuna
Camper 66 kuna
Transporter 56 kuna
Tent 2 personen 35 kuna
Tent familie 45 kuna
Motor 25 kuna
Autobus 87 kuna
Huisdier 18 kuna
Electriciteit per dag 30 kuna
Plek aan zee 50 kuna
1 nacht staan 22,50 kuna
Tax 5 kuna

Vanaf Rijeka de kustweg M2/E27 volgen tot 1 km ten Noorden van Starigrad-Paklenica. Vanaf daar staat de camping aangegeven. Of A1 Karlovac-Split, voor Zadar afslaan in Maslenica richting Rijeka. M2/E27 volgen tot aan Tribanj-Sibuljina.

Geschreven door Famigliaterhorst.opreis