Zondag 26 maart 2017, reis Marokko dag 27. Bezoek aan de Kasbah Amridil en de Oase /Palmerie.

Vanmorgen al om 9 uur ( vroeg hoor net nadat de zomertijd is ingegaan) zijn we lopend vanaf de camping, de Kasbah Amerhidil gaan bekijken. Hij ligt aan een droge rivier, wij hadden een gids mee die ons naar de Kasbah bracht en na het bezoek aan de Kasbah een wandeling van ruim 1 uur met onze maakte door de Oase en Palmerie.
De Kasbah van Skoura is een van de mooiste van Zuid Marrokko en stond afgebeeld op het oude 50 dirham biljet.
De Kasbah wordt geheel gerestaureerd, we drinken koffie op het terras in het nieuwe, in stijl van de Kasbah gebouwde hotel.
We krijgen een rondleiding met een gids door de Kasbah. Het is een kasteel, vesting, paleis die de mensen die er wonen moest beschermen. In de Kasbah woonden rijke mensen, met personeel.
Het was heel interessant, om het verhaal te horen en het te kunnen zien. Moeilijk er wat over te schrijven.
De wandeling daarna door oase die een groot palmbos heeft dat in de 12e eeuw is aangelegd door sultan Yacoub el-mansour duurde anderhalf uur. De droogte van de laatste jaren heeft hier zijn tol geëist: vele palmen zien er slecht uit of gaan dood.
Deze oase kent naast Kasbah Amerhidil nog meer kasbahs met architectonische hoogstandjes, de meesten dateren uit de 19e en 20e eeuw, maar er zijn er ook uit 17e en 18e eeuw. Sommige worden (deels) bewoond. Andere staan leeg omdat de bewoners naar moderne huizen in de buurt zijn verhuisd. Als een Kasbah of Skoura zo'n 20 jaar leeg staat zonder enige renovatie, raakt hij vervallen en na 50 jaar is hij helemaal verdwenen. Wat ik interessant vond was om te zien hoe het water voor de tuintjes door een knap irrigatiesysteem was geregeld. Allemaal kleine kanaaltjes ook onder de huizen door die je een bepaalde tijd kunt gebruiken, door een dammetje open of dicht te maken. Zo had je bij toerbeurt water voor je tuinboontjes, fruitbomen, dadelpalmen, granaatappel, perziken of wat nog meer. Het zijn kleine stukjes land die bewerkt worden.
Er worden veel tuinbonen verbouwd, niet dat Marokkanen zo verzot zijn op deze groente, maar de bonen worden ook wel gedroogd, gemalen en gebruikt om brood te bakken.
We zijn om 13.15 uur weer op de camping, dan vullen we onze tijd weer zelf in. Na lunch en dutje ging Wim de koelkast maken, die deed het niet meer op gas. Hij kreeg hulp van Ton. En ja hoor na een uurtje deed de koelkast het weer op gas.
Toen we vanmorgen wakker werden was het 5 graden en om 10 uur 22 graden. De camping ligt op een hoogte van 1350 meter. In de hoge Atlas.
Dit was het weer voor vandaag.

Geschreven door Diny1948