Zondag 5 februari 2016 naar Meknes.
Het eten viel gisteravond een beetje tegen. We hadden ingetekend bij de reisleiding voor het eten in het restaurant op de camping. We werden om 19,30 uur in het restaurant verwacht. Er was een tafel voor 6 personen gedekt voor diegenen die kip tajine had besteld, het was de bedoeling dat die bijelkaar gingen zitten in het koude restaurant,( helaas was er geen verwarming, ) Ik had kip besteld, dus ik zat bij de kip tajine groep aan tafel de kip was lekker en het was gezellig aan tafel. Wim had vlees tajine besteld daar waren 2 tafels voor gedekt. 1 voor 5 personen en 1 voor 4 personen. Wim zat achteraf aan de verkeerde tafel,( de reisleiding die het personeel en/of eigenaar tevriend willen houden) zat aan de andere tafel en die tafel kreeg eerst eten en de andere tafel kreeg daardoor weinig vlees wel veel botten?. Maar de soep die we allemaal kregen was heel erg lekker. Het toetje was ook anders als dat we dachten. Iedereen kreeg een schoteltje met diverse zoete koekjes/snoepje en allemaal een glas munt thee. Ook was er een fles water per tafel. Het betalen was weer lachen, per stel koste het 170 dirham. De meesten betalen met 200 dirham is € 20'00. Dat kon de ober niet wisselen, rekenen was ook moeilijk hij stond letterlijk met de handen in het haar. Op bar bij de receptie lagen nu allemaal briefjes van 100 en een paar van 50 dirham en wat muntjes. Lies is goed met geld, dus zij gaf 220 dirham en vroeg een briefje van 50 dirham terug. Daar begreep hij eerst niks van, dat je dan de 170 dirham hebt betaald. In eens ging het lichtje branden. Deze truc lukte Wim ook. Toen was er geen klein geld meer dus 2 stel konden niet betalen. Hij zei ook, ik ben de bank niet. Morgen betalen. Wij denken dat het restaurant niet veel geld heeft, dat er eerst moet binnen komen voor ze het uitgeven. Er is ook geen pin mogelijkheid. Trouwens gisteren met tanken bij een groot station van Shell, was ook geen pin is error werd er gezegd.

De bakker komt hier 's morgens om 8 uur op de camping. Even later komen ze een glas thee aan je camper deur brengen, de glaasjes staan er nog voor morgen vroeg.

Om 9 uur lopen we met ons allen naar beneden, daar staat een bus op ons te wachten die ons naar Meknes brengt. Daar stapt Omarr in (een djellaba aan een soort jurk met capuchon die beschermd tegen de kou en de zon), onze Engels sprekende gids, bij ons in de bus, nadat we eerst allemaal uit de bus gingen voor "wat Wim en ik Kodak moment noemen" een foto te maken van uitzicht op de stad Meknes. Allemaal weer in de bus, voor 4 km, dan worden we voor de poort in de stadsmuur afgezet en gaan we alles lopend bekijken. We bezoeken o.a. de soek in de Medina (de ommuurde oude stad). Wat we allemaal zien, eerst over de fruit, groente en vismarkt. Veel levende kippen, heb je er 1 uitgezocht, dan wordt de kip voor je geslacht. Ook vlees koop je op de markt. Dan komen we door nauwe straatjes, waar ambachtslieden aan het werk zijn. Lassen, timmerwerk, houtsnijwerk, ze lassen bedden en tafeltjes en stoeltjes in elkaar. Daarna komen we in de iets duurdere straatjes, met kleding en schoenen, heel veel kleuren draden om te handwerken, veel mannelijke kleermakers, die ook mooi borduurwerk op kleding maken enz. Dat is net de zwarte markt in Beverwijk. Later zien we ook nog hoe ze bedden vullen met wol.

Na deze wandeling door de Medina bezoeken we de Bou Inania-Medersa een koranschool. Deze 14 eeuwse koranschool voor jongens ligt in het hart van de Medina is een van de mooiste koranscholen in Marokko. De binnenplaats is rijk versierd met kleurige zelig-tegels, mooi stucwerk en in hout uitgesneden koranverzen. Achter een houten scherm liggen 40 Spartaanse studentencellen, die tot 1964 gebruikt zijn. 2 jongens studenten op 1 cel. Vanaf de galerij loopt een trap waar we een mooi uitzicht over de Medina en haar 65 moskeeën en 12 minaretten hebben.
We wandelen de Medina weer uit en we gaan koffie drinken in een luxe uitziend café Heri de Souani. Redelijke koffie Amerikano, Expresso, capucino of glas munt thee.
Na de koffie steken we de straat over, waar we op een plein staan waaronder de onderaardse gevangenis Prison des Chretiens was. We dalen via een trap af de naargeestige gevangenis in, een hele grote ruimte met bogen, waar alleen daglicht binnenkomt via ronde gaten die uitkomen op het plein erboven. Hier werden 2000 christelijke (slachtoffers van de piraten van Bou Regreg) en 30.000 andere tot dwangarbeid veroordeelden gevangen gehouden en als er niet voor ze betaald werd kwijnen ze hier weg. Het is koel beneden door de dikke lemen muren. Het is vandaag prachtig zonnig weer. Eenmaal weer buiten gekomen gaan we naar het paleis museum wat helaas dicht is. Dus naar de overkant in een winkeltje waar een demonstratie wordt gegeven van zilverwerk in Syrische stijl, een specialiteit van de smeden in Meknes. Het ijzerwerk word ingelegd met zilverdraad. Over een klein vaasje doet de smid 3 dagen. Interessant om te zien, maar het kost dan wel €125,00 per vaasje.
We lopen nu naar 10 koetsjes met paardjes (hitje) ervoor, die voor ons klaar en gaan een ritje maken. Langs de 1 km lange paleis muur naar de Graan opslag en de slimme watervoorziening. Om die te bezichtigen. Een enorme gebouw voor de graan opslag met hoge en hele dikke lemen muren. Onder dat gebouw waren erg diepe waterputten gemaakt, dat ze met behulp van een soort houten watermolen met bakjes naar boven konden halen. Ongelooflijk vindt ik dat voor die tijd.
Ook gingen we naar de vroegere paardenstallen van de koning. De zadel kamers waren hoge kamers in een groot lemen gebouw. De stallen mochten we niet in, die konden instorten er was ook geen dak meer op.
De koetsjes reden nog een stuk door de stad om ons daarna voor de Bab Mansour de grootste en fraaiste versierde poort van Meknes, een van de mooiste van Marokko af te zetten. De poort is genoemd naar de architect , hij is gebouwd in 1732 en de stijl is klassiek Almohadisch. Voor deze fraaie poort ligt het grote plein de Place El-Hedim (plein van de afbraak en wederopbouw.)
De bus komt voor rijden we stappen allemaal en rijen naar een mooi restaurant in moderne wijk. Hier gaan we lunchen. Binnen ziet het er prachtig uit, daar waar wij kunnen zitten. De warme lunch, was een warme maaltijd, begon met 10 groente gerechtjes en brood, fles water op tafel. De reisleiding heeft ook geregeld dat er een fles rode en witte wijn op elke tafel kwam staan. Na het voorgerecht kwamen er 2 tajines op tafel de ene met een vlees gerecht en de andere met kip tajine als toetje diverse fruit en thee na. Super en alles zit in de reissom.
De bus komt weer voor rijden, instappen en naar de camping met onze volle buik, heerlijk in het zonnetje buiten zitten tot het te koud is. Een fantastische dag geweest.

Maandag 6 februari 2017 naar Moulay Idriss.

Vanmorgen stond de bus, nu om 10 uur weer voor ons beneden bij de weg klaar. We gaan een bezoek brengen aan Moulay Idriss het belangrijkste bedevaartsoord van Marokko. Hier rust Idriss I, de stichter van de Arabisch-islamitiche staat op Marokkaanse bodem. Het hele jaar stromen er pelgrims ter ere van deze heilige naar deze stad, maar de 3e week van augustus is hier een belangrijke moussem (pelgrimage) naar deze islamitische stad. Als een moslim Zeven keer deze Moussem (voor armere mensen)bezoekt staat dat gelijk aan een hadj (dure reis naar Mekka) voor de hadj. De hadj is een de vijf geboden van de islam. Met de groen geglazuurde (groen kleur van de profeet )pannendaken drukt het luisterrijke heiligdom een grote moskee met minaret. Ook behoren hiertoe een zaouia (zetel van een Moslimbroederschap) alles drukt een stempel op de 1200 jaar oude nederzetting die tegen de helling van de Zerhounbergen. De moskee, bedevaart activiteiten, binnenplaatsen met arcades en bedrijfsgebouwen zijn tot een indrukwekkend complex samengevoegd, dat zijn huidige aanblik aan Moulay Idriss (sultan van 1672-1727) te danken heeft. De reisleiding ging nadat we uit de bus waren gestapt in "centrum" van de stad, een gids scoren, die langzaam met ons alle trappen naar boven opliep, af en toe iets vertellende over Moulay Idriss. Wij niet moslims mogen het mausoleum van Moulay Idriss niet bezoeken. Wij mogen van boven af een foto van de stad maken, waar we de groene daken van het Moskeeombouwen zien.
Als de rondwandeling met de gids is afgelopen kunnen we op eigen gelegenheid koffie drinken en/ of de soukh bezoeken, er is een groente fruit, vlees, kip markt.
We kunnen eventueel wat eten voor de lunch, er staan overal heerlijke tajines klaar. Wij lopen met nog 4 andere reisgenoten samen op, eerst koffie, dan op zoek naar een ATM geld automaat er zijn er 2 in het stadje, waarvan er geen een het doet. We kopen wat fruit en dalen af naar de plaats waar we om 14 uur weer in kunnen stappen. Omdat het nog even duurt gaan we op een terrasje zitten voor thee en ik een coca cola. We zijn allemaal al voor tweeën bij de bus. Zo zijn we om 14.05 weer bij de camping, nou ja dan moeten we nog 500 meter omhoog lopen. Heerlijk verder vrij, met een boek in het zonnetje zitten. Om ongeveer half vijf is er jeu de boules voor de liefhebbers, spontaan georganiseerd. Ik ga bij Lies een glaasje wijn drinken. Lies en Thon wonen in vledderveen bij Stadskanaal. Het groeps gebeuren tijdens deze reis valt erg mee, wil je iets met de groepsleden is oké, wil je niets ook oké. Je voelt het vrij om te doen en laten wat je wilt. Als het donker en fris is zit iedereen in zijn eigen camper.
Wij hebben heerlijk gegeten verse doperwten en venkel met beetje rijst en gehakt. Stukje brood erbij. Echt heel lekker. Morgen is er weer een Reisdag, we gaan terug naar de kust van de Atlantische oceaan.

Geschreven door Diny1948