Zondag 19 maart 2017. Dag 20 Verblijf in Marrakech voor ons een rustdag om alle indrukken de mogelijkheid te geven een plaats te zoeken.
Vanmorgen eerst maar eens uitgeslapen, we waren om 8.45 uit bed. Ook ons ontbijt was even wat anders, een Chocolat en pain, en stukje baquette.
Het is heel mooi buiten, strak blauwe lucht en al vroeg warme zon. Ontbijt kon al buiten. Er is een groot deel van onze groep vandaag naar een kookcursus in Marrakech, die gegeven wordt door een Nederlandse. Dan is er nog een groepje van 6 die nog extra gaan winkelen en naar de soek in Marrakech. Ik lees mijn boek uit De slaap en de dood van A.J. Kazinski. We nemen een "heerlijke" warme douche, lunchen Wim gaat daarna zijn schoonheidsslaapje doen. Ik ga verslagen schrijven. Anders blijf ik niet bij, morgen een lange reis met veel bergen en klimmen over de Ticha-pas op de Hoge Atlas.
Ik kon buiten in de schaduw beginnen met min verslag. Al snel kregen we wolken en stak de wind op, het werd fris, dus ik naar binnen, ook nodig tablet aan stroom.
Het werd buiten wel erg donker en het begon behoorlijk te rommelen, dus iedereen die bij de camper was begon snel met alles binnen te zetten, luifel indraaien. Om ongeveer half vier begon het te spetteren en er kwam een beste bui, nu om half zes is het nog wel erg donker maar weer droog. Wim leest en ik schrijf op tablet. Ik had Rob gevraagd, die vandaag ging winkelen, of hij een sjaal voor ons wilde kopen in verband met straks een aantal dagen in de woestijn, tegen het zand. Rob had zelf gisteren al een mooie soepele sjaal gekocht. Rob kwam de sjaals net brengen 100 dirham voor 2 stuks, mooie sjaals. Rob roept klop klop jullie hebben een zwembad voor de deur. Dat is ook een beetje zo. Het lijkt of het onweer terug komt. Het is een heerlijke rustige dag, waar we weinig mensen hebben gesproken. Mede doordat we al vroeg allemaal in onze camper zaten.
Het reizen met een groep op deze manier bevalt ons prima. Je ziet heel veel en je leert heel veel. En je maakt makkelijk contact met andere mensen, door gezamenlijke doelstelling. Vanochtend is er al een echtpaar vertrokken naar de volgende camping, die wilden graag fietsen???? En waren klaar met Marakech.
Gisteren is een echtpaar teruggekomen, nadat ze voor het sterven van de Vader van Marieke naar Nederland waren gevlogen. 9 dagen weg geweest en de groep neemt ze weer op. Vanavond nog even de kaart bestuderen voor de reis van morgen, lekker eten en dan beetje vroeg gaan slapen.

Wat vindt ik van Marrakech. Een fascinerende stad, een mysterieuze stad een hectische stad. Overweldigend. Het is een oosterse belevenis, de mix van de culturen is hier heel voelbaar en zichtbaar. Ze leven met elkaar en langs elkaar. Marokko is heel anders als dat ik me in Nederland voor kon stellen. Ook de mensen zijn heel anders, vriendelijk en meestal behulpzaam. De hoofddoeken en burka's vallen al bijna niet meer op. Ook zijn er vooral in de stad veel mensen zonder hoofddoek. Het beeld wat ik van moslims had is ook behoorlijk bijgesteld. De informatie die wij in Nederland krijgen/hebben is erg eenzijdig. De Cultuur is hier zo zichtbaar en voelbaar.
Maar ook Marrakech kent alle problemen van een grote stad in een ontwikkelingsland: schrijnende armoede, analfabetisme en ook kinderarbeid. Lokale organisaties zijn wel voortdurend aktief om wat aan deze situaties te doen. Veel mensen willen niet echt weg uit Marrakech. Aantrekken en afstoten dat is mijn gevoel nu dus dubbel. Nog eens naar toe????

Geschreven door Diny1948