Maandag 13 maart 2017. Reizen naar camping van Oualidia naar camping Le. Calme in Village Ida Ougourd.

Ons ontbijt was een beetje rommelig, want 8 uur kwam Philip al kloppend op de camperdeur iets lekkers brengen voor onderweg bij de koffie, 5 minuten later kwam Wim als bakker langs om ons vooraf bestelde brood te brengen. Even later kwam Annie de 100 dirham voor de gisteravond gisteravond mislukte thajin brengen. Alles afhandelen voor we gaan rijden.
Omdat ons reisschema is veranderd, ben ik een beetje in de war met de dagen, gelukkig verteld de telefoon welke dag het is.

We gaan om 9 uur rijden, we gaan de 60 km inhalen die we gisteren korter hebben gereden, doordat we niet naar Safi gaan.
We rijden terug naar de R301 de kustweg langs de atlantische oceaan. We volgen de witte borden Safi, Sidi Bouzid en Lalla Farna hebben hele mooie stranden.
In Safi aangekomen missen we op de rotonde de aanwijzing, dus we zien met camper toch heel wat van de drukke stad, uiteindelijk komen we weer op kustweg terecht.
De uitzichten op deze kustweg zijn prachtig, soms spectaculair zoals de golven stukslaan op rotsen. Zo zie je de oceaan soms even niet en dan zo wel weer. Er zijn hoge rotsen of je kunt naar een strandje. Parkeren is wel lastig. Er worden veel groenten hier verbouwd, het is een vruchtbaar gebied. Meestal wordt het land geploegd, met ezeltjes of paardjes voor de ploeg. Af en toe eens een trekker.
Als je stilstaat komen er bijna direct kinderen vragen om eten of geld of een Stillo dat is pen. Dat is vervelend, negeren werkt het beste. Soms worden ze boos, heb ik van de andere camper reizigers gehoord en gooien ze steentjes tegen de camper. Brutaal zijn ze ook, iemand wilde ze een dropje geven, werd de hele zak meteen uit haar handen gerukt.
Onderweg kunnen we naar de zee rijden om Blowholes te kijken, en eventueel schelpen te zoeken.
We rijden door het dorp Oued Tensift, waar we ons zigzaggend door de drukte heen moesten verplaatsen. Markt en werkzaamheden aan de kant van de weg, ook de straat is heel slecht geen asfalt. Ik heb begrepen dat dat is omdat de paarden en ezels hun nu hoeven niet goed tegen het warme asfalt kunnen. Ook langs de weg is altijd een zand/grind pad waar deze dieren meestal op lopen.
De kustweg is soms erg smal en heel slecht op sommige stukken, dan is 40 km nog hard, soms kunnen we 60 km rijden. Ook de politie is erg actief, staat op willekeurige momenten langs de kant van de weg met borden 40 - 20 en dan stop. Dan waaien ze met hun handje en kun je door rijden. Een foutje of te hard rijden of negeren kost direct 300 dirham is €30,00. Als we 107 km kustweg hebben gereden komen we in de buurt van Essaouira, waar we de R207 op gaan, deze weg is zo mogelijk nog slechter, dan naar de P2201 een prachtige 4 baans weg langs de rand van Essaouira. Daar zijn 2 brandstof stations, dus bij de rotonde terug en eerst diesel tanken. Dan weer via rotonde de goede kant uit. In Essaouira is ook een grote camperplaats en een carefour. Wij gaan nog 8 km verder en na nog slechter en smaller weggetje komen we bij de camping aan.
Mooie plekken, er is niet gemaaid dus we hebben een eigen bloementuin voor de deur, we kunnen hier douchen warm, er is een wasmachine, die je niet zelf mag bedienen. Dat doet de receptioniste. Vanavond hebben we een diner in het camping restaurant van de NKC. Voorafje tomaat/paprika Thajin en toetje fruit. Er was wijn wel zelf meegenomen door de reisleiding en ingeschonken daar hebben ze geen problemen mee hier. Het was heerlijk eten en goed warm.
Zo langzamerhand gaat onze route het binnenland in
Er is nog een groep van de NKC die de 51 dagen tour rijden en vanaf hier doorgaan voor 2 nachten Marrakech. Wij gaan over 2 dagen daar naartoe.

Geschreven door Diny1948