Na "golden rock" moeten we in twee etappes naar het Noorden reizen. Eerst terug per bus naar Yangon, dan een rít van 13 u per nachtbus naar Hsipaw.

Bij de tussenstop in Yangon hebben we 4 u de tijd voor de nachtbus vertrekt. We besluiten niet bij het hectische busstation te blijven. We nemen een taxi en gaan op zoek naar een hotel in de buurt. Na wat gekibbel onder ons (welk restaurant of hotel kan er door voor lunch en sanitaire stop?) en met de chauffeur (die wat wou profiteren van de situatie) komen we terecht in een klein zakelijk hotelletje uitgebaat door- en voor Chinezen. We eten er noodles, "flench flies" en kunnen er een uurtje relaxen.

De nachtbus lijkt redelijk comfortabel. De stoelen kunnen een eind achterover geklapt worden. De airco wordt echter op -10 gezet (zo voelt het toch aan), en op het tv-scherm deze keer geen soap maar een gesponsorde Birmese schlager-show. Emily en Julie pakken zich in met kampeerlakens en busdekentje en zetten iPhone op luid. Arlette en ik kijken gulzig twee vooraf opgenomen films op de iPad. De tijd vliegt. Achter ons, in de bus, zit een monnik die ons glimlachend in de gaten houdt. Bij de tweede plas-pauze spreekt hij ons aan. We krijgen een spoedcursus in boeddhisme. Hij vertelde ons dat monniken moeten leven volgens een 270-tal regels. Boeddhistische nonnen, voegde hij er met een grijns aan toe, hebben 330 regels nodig. Humor of wijsheid ? ...

In Hsipaw aangekomen, rond 06.00 u, checken we in bij Mr Charles guesthouse, een sympathiek backpackers hostel. We krijgen twee deluxe kamers in het nieuw gebouw en hebben een beetje medelijden met de andere gasten die samen in "dorms" slapen en gemeenschappelijk douchen. Een beetje luxe onderweg is toch leuk :-).

Onze eerste dag in Hsipaw verkennen we het dorpje per fiets. We houden al snel van deze omgeving. De inwoners zijn zo hartelijk, het is door en door authentiek en er hangt een "coole" sfeer die ons een beetje aan Chiang Mai (Thailand) van 10 jaar geleden doet denken.

Voor de tweede dag boekten we een trekking met gids. Onze gids, een 21-jarige student, is een guitige babbelaar die honderduit vertelt over alles wat we zien. Wanneer we zeggen dat we Belgen zijn roept hij spontaan "Tomorrowland!". Hij wordt helemaal gek wanneer we onze filmpjes en foto's van de voorbije jaren tonen. De wereld is klein, zeker voor tml fans ;-).

Onze trekking gaat door de heuvels rond Hsipaw. We bezoeken enkele afgelegen Shan dorpen, we nemen een kijkje in kleine schooltjes, eten onderweg kokend hete Shan noodle soup en worden ergens door een oud vrouwtje met thee getrakteerd. De terugtocht doen we met een longtail boot op de rivier naar Hsipaw. (Ik zag enkele ijsvogeltjes langs de oever, joepie).

Aan het eind van de middag genieten we bij Mr Charles met enkel 0,65 L biertjes na van deze mooie trekking. E&J maken kennis met 3 aangekomen Gentse studentes en spreken af om met hen te gaan dineren. Uiteindelijk komen zij ook in ons geliefde restaurant "Club Terrace" terecht.

Morgen zullen we met heel wat mooie herinneringen Hsipaw achter ons laten. Dan nemen we de trein (7u) naar Mandalay.

Groetjes van ons 4.

Geschreven door Berts.reizen