Om 9.45 uur zijn we gedoucht, hebben we ontbeten en is alles ingepakt. Nog even een sanitaire stop, het afval weggooien en op naar Meteora!

We beseffen nu pas dat dit pas onze eerste echte vakantiedag is waarop we iets ontspannends gaan doen.

Brood opgehaald bij de bakker en hup weer door. We zijn er binnen 10 minuten. En eigenlijk rijden we al direct tussen de rotsen formaties in. Alleen dat is al waanzinnig indrukwekkend.
Het zijn totaal andere type rotsen/bergen dan in de omgeving. Het is niet te beschrijven. Voor wie wil, kijk maar eens op Wikipedia. Het ene klooster na het andere zien we verschijnen. Soms zien we er meerdere tegelijk. Allemaal op stijle rotsformaties gebouwd.

Volgens Wikipedia waren het er ooit 24, nu zijn er nog zes overgebleven die ook zijn gerenoveerd/heropgebouwd.
Na de auto geparkeerd te hebben liepen we richting de ingang, oftewel eerst moet je ik weet niet hoeveel trappen af en vervolgens weer heel veel trappen op. Maar er stonden duidelijke borden op dat heren een lange broek moesten dragen en dames iets tot over de knieën en mouwen. Toch maar even terug naar de auto voor een kledingwissel.

Groot Meteora hebben we ook echt van binnen bekeken, alles ziet er prachtig uit. De kerk was heel bijzonder. Ontzettend veel blingbling en overal muur en plafond schilderijen. In de eerste zaal waren er veel bloederige afbeeldingen met afgehakte hoofden. In de tweede zaal, de hoofdzaal?, waren er de meer gebruikelijke afbeeldingen zoals wij bekend mee zijn in de christelijke kerken.

We zijn tig keer gestopt onderweg om alles te bekijken en foto’s te maken. We hebben nog even een lunchstopje gemaakt voor we naar de laatste kloosters reden. Daarna was het genoeg. Op naar de bonus…

We houden van bonussen, zijn er gek op! Hebben er eigenlijk ook heel veel ervaring mee vanaf het eerste moment dat we samen op vakantie gingen. De laatste jaren gaat het beter, maar kennelijk was het weer eens hoog tijd om deze verzekering in te zetten. Ja ja, voor wie ons langer kent snapt al waar wij op aansturen: autopech! Waarschijnlijk is het iets met de brandstofleidingen. De auto wil in ieder geval echt niet meer rijden en we moesten dus wachten op de sleepdienst.

Hans heeft keurig de gevarendriehoeken neergezet en we kunnen ons een beetje in de schaduw terugtrekken.
We maken er maar weer wat van, hebben in ieder geval genoeg tijd om alle indrukken van Meteora tot ons te laten komen.

Het valt ons op hoe weinig mensen eigenlijk stoppen om te vragen of het wel gaat. Uiteindelijk stopt er eerst een jong stel op de fiets en later nog vier Hollandse toeristen op de fiets. Zij reizen met de camper rond. Tijdens het kletsen kwam er ook nog een kudde geiten voorbij, ach toch weer een leuk momentje.
Er reed ook nog een Nederlandse auto voorbij die wilde stoppen, maar we hebben gebaard dat ze verder konden rijden dat het goed ging.

Rond 14.00 uur zijn we gestrand, de sleepdienst arriveerde om 16.50 uur en bracht ons naar het garagebedrijf in Trikala, daar kwamen we ongeveer 17.30 uur aan. De auto werd afgeladen maar de garage was al dicht.
Maar weer bellen met de verzekering voor een taxi en hotel. Ondertussen liep Hans een beetje rond en sprak een man hem aan. Dit bleek een medewerker/of de eigenaar van het garagebedrijf te zijn. terwijl ik met de verzekering aan de telefoon zat, kwam Hans met deze man aangelopen. Hij was ieder geval bereid ons te helpen en een taxi te bellen. In goed vertrouwen hebben we ook maar de autosleutel gegeven aan hem.
Om 18.10 uur kwamen we bij het hotel aan, ziet er keurig uit allemaal. Morgen om 11:00 uur heeft de verzekering een bel afspraak met de garage voor de diagnose.

De bootovertocht van vannacht gaat dus niet door, dit werd een ritje in de Mercedes naar het hotel. Eerst maar even lekker chillen, althans lekker, douchen en straks een restaurantje opzoeken. Op advies van de receptie, dame hebben we een plaatselijke restaurantje bezocht in het oude stadsdeel. We konden het eerst niet vinden, eerst een Griekse heer gevraagd die geen Engels bleek te spreken. Toen het aan een dame gevraagd, het was een minuutje lopen en ze bracht ons er even heen. We zijn neergestreken aan tafel en later zagen we deze dame weer het restaurant ingaan. Ze bleek hier te werken! Na het eten kregen we nog een drankje van haar aangeboden. Heerlijk gegeten met echte Griekse muziek op de achtergrond.

We hebben in ieder geval tijd voor Rummikub.

Geschreven door Angelikas.rondjenoordholland