Wat een dag weer! We waren wederom super vroeg wakker, maar om nu om 4:30 uur al op te staan en te beginnen met opruimen, is zelfs ons een beetje te gortig. Zes uur vinden we vroeg genoeg.
Het is totaal niet koud in de tent‘s nachts. Al is het nog niet echt korte broeken weer. Na het opruimen hebben we nog even rustig gezeten om een kopje koffie/thee te drinken en alvast een beetje te ontbijten.

Om 8.25 uur vertrekken Van de camping. Nog even langs de supermarkt om de boodschappen van de dag te halen. Toch best ingewikkeld! Alles is totaal echt onherkenbaar, ik ben denk ik vijf keer de winkel door geweest om misschien 10 artikelen te vinden. Ook het avondeten samenstellen was nog niet zo eenvoudig, maar het is toch weer gelukt.

We moeten eerst even de stad door, het is vandaag weer grotendeels binnendoor rijden. Dat kost veel tijd. De afvalberg langs de weg wordt groter en groter. Toch is het ook wel weer genieten van de omgeving. Soms denk je ineens in een dal te rijden en je knippert drie keer met je ogen en er is weer een grote berg op gedoken voor je ogen.
Ook verbaast het ons dat we al sinds Oostenrijk continu besneeuwde bergtoppen om ons heen zien. Is toch heel maf omdat wij zo rondrijden en kamperen in ons tentje.
Het laatste stuk tot aan de grens is niet echt een heel mooie route. De omgeving is grauw met veel stenen.

Om 9.50 uur bereiken we de grens van Albanië. Wederom zitten we met klotsende oksels, hoe zal het gaan de grensovergang. Hij staat aangeduid als een drukke overgang, maar we hadden al op de camping begrepen dat dit best meevalt. En hij heeft gelijk! Het betreft weer een dubbele controle. Natuurlijk weer een kleine toelichting waar we naartoe gaan, vandaan komen en wat we gaan doen. Ook was de Meneer achter het loket benieuwd of we voor Ajax of PSV waren. Toch nog even lachen dus toen Hans antwoordde: Ajax. Hans en de meneer hebben even een box uitgewisseld. Na een grote glimlach mochten we door. Op naar het volgende loket.
Helaas hebben we geen nieuwe stempels gekregen, we hebben er wel al drie gescoord onderweg. Na dat loket werden we weer aangehouden, weer uitleg wat we allemaal vervoeren. Maar het is weer gelukt. Aanhanger mocht weer ingepakt blijven gelukkig.

Het eerste deel van Albanië is echt niet mooi. De omgeving is grauw, er is weinig te zien en ook het land doet heel armoedig aan. Maar hoe zuidelijker we komen hoe meer we het zien veranderen. We waren ook al gewaarschuwd voor de weggebruikers. En hebben inderdaad een paar echte kamikaze piloten gezien. Gelukkig is het niet tot een botsing gekomen. Inmiddels komt de volgende grensovergang in beeld.

Overigens kwamen we ook heel wat schapen of geiten kuddes met een herder tegen! Toch een grappige gewaarwording, zelfs als het een drukke weg betreft, één keer moesten we echt stoppen omdat ze midden op de weg liepen.

Het is 16.50 uur als we Griekenland inrijden. Wederom een vlekkeloze overgang. Het is toch onvoorstelbaar: in vier dagen tijd zijn we acht landgrenzen gepasseerd. We voelen ons ware wereldreizigers, stoere dodo‘s. Ook wel een beetje getikt, maar ja, je moet toch wat over hebben voor je kinderen die uitvliegen.
Zodra we bij de grens waren versprong ook onze klok, Griekenland doet niet aan de klok verzetten, dus ineens was het een uur later.

Het was toch wel weer een vermoeiende dag met veel binnendoor rijden en maar een heel klein beetje snelweg. Dus we besluiten een klein stukje verder te rijden en een camping te zoeken. Dan kunnen we morgen de laatste etappe van 400 km doen.

We staan op een soort van doorreis Camping. Wel heel erg netjes, met zwembad en al. Morgen zelfs vers brood! Dus enerzijds luxe, maar niet de ultieme camping voor ons. We houden toch meer van dat kneuterige. Maar ach, we klagen niet. We staan weer!
De hele mikmak opgesteld en toen begon het lichtelijk te spetteren. Zitten dus heerlijk comfortabel met onze stoeltjes in de tent. Die waren nog niet uitgepakt geweest, dus dat werd de hoogste tijd. Eerst even lekker borrelen, het reisverslag bijwerken, de Rummikub slaan we weer over, daarna eten koken, afwassen en weer naar bed.

Geschreven door Angelikas.rondjenoordholland