Ik haal de dopjes uit mijn oren en het eerste wat ik hoor is een kraaiende haan. Daar ben ik maar mooi tot half 8 doorheen geslapen! Ik pak mijn tas in en ga nog even bij mevrouw in de keuken zitten voor het ontbijt, baguette met zelfgemaakte jam. Er staan 4 verschillende potjes voor me, maar met genoeg suiker erin smaakt het toch allemaal ongeveer hetzelfde. Mw geeft me wat zonnebrandcrème voor mijn gezicht, want ik begin aardig rood te worden en het wordt weer een stralende dag. Dan aan de wandel. In deze regio is het allemaal wat platter, dat loopt fijn. Over de weg naar Anglure, daarna door het gras langs een smal kanaal. Het water staat laag en de berm staat vol struiken. In Bagneux lunch ik op een bankje, verderop staat een groot vervallen landhuis te koop. Het lijkt wel een beetje een spookhuis, en volgens mij moet er zoveel aan opgeknapt worden dat je de vraagprijs wel x4 kan doen. Leuk project als je de staatsloterij wint! Ik droom lekker verder. Nog een stukje asfalt en dan weer een kanaal, deze is een stuk breder en lijkt inderdaad meer op een kanaal. Het is het Canal de la haute Seine, in de eerste helft van de 19e eeuw gegraven en sinds 1957 niet meer in gebruik voor verkeer over water. Vandaar die overwoekerde bermen. Ik zie ook nergens een boot. Langs het water staan bomen en op elke 100 meter hangt een vogelhuisje. Hier is iemand heel creatief geweest, de huisjes zijn divers. Van strakke minimalistische hokjes tot villa's, oude schoenen en zelfs een vuurtoren, een vogelhuisje kan elke vorm hebben. De zon is fel, en ik pak toch maar mijn tweede buff uit de tas en trek hem over mijn hoofd, zo houd ik mijn voorhoofd en oren beschermd. Ik zet op mijn telefoon wat muziek aan en doe de oortjes in, dat is fijn na een paar dagen grotendeels stilte. De muziek waar ik het liefst naar luister heeft veel tempowisselingen, dus ik zoek iets met een ritme dat past bij mijn looptempo. Ik luister nu niet meer naar de natuur, maar houd mijn ogen goed open. Ik loop tussen essen, meidoorns en hazelaars. Op de grond liggen helikopterzaadjes van de esdoorns en heerlijk ruikende herfstbladeren. Aan de overkant van het water pikt een bonte specht een lekker middagsnackje hoog uit een dode boom. In andere bomen herken ik de grote groene bollen maretak. Ik kom door het plaatsje Méry-sur-Seine, waar een standbeeld van Jeanne d'Arc bovenop de kerktoren staat en er straatje is met de naam Ruelle du jeu de boules. Dan weet je dat je in Frankrijk bent (en dat duurt ook nog wel even, volgens Google maps ben ik nog steeds dichter bij Leeuwarden dan bij de Spaanse grens). Weer terug naar het water, het kanaal loopt tot aan Troyes en dat betekent dat ik er de rest van vandaag en morgen wel zoet mee zal zijn. Nu nog een stukje stappen, bij Vallant-saint-Georges ga ik van de route af en het dorp in, hier zit een B&B. Ik heb niet gereserveerd maar zo buiten het seizoen verwacht ik geen problemen. Mevrouw doet de deur open en is helemaal verbaasd wat ik hier kom doen, nouja, ik heb alleen maar een veilige plek voor de nacht nodig. Geen enkel probleem, ze pakt een stapeltje beddengoed en de sleutel en gaat me voor naar een oud huisje naast het hare. Ze had geen gasten verwacht dus ik moet zelf even het bed opmaken. De koelkast is niet aangesloten, nouja die gebruik ik toch niet. Mw draait in het keukentje de warme kraan open en laat me voelen, ik heb geen idee waar ik op moet letten, lauw water is prima toch? Tot ik een half uur later onder de douche stap en me realiseer dat dat de temperatuur is van al het 'warme' water in het huisje. Met water uit de waterkoker maak ik dan maar even een warm voetenbadje voor mezelf, niet te lang weken maar wel even alle plakrestjes van mijn voeten, die ik altijd preventief tegen blaren inpak met hansaplast. Ik gooi alle kleren inclusief nachtkleding lekker in een sopje, maar zo zonder pyjama is het koud in bed. Ik pak alle dekens uit de tweede slaapkamer er ook maar bij en zo lig ik in een heerlijk nestje. Ik kijk om me heen, het is allemaal heel oud en kneuterig maar dat is stiekem ook juist heel charmant. De flatscreen-tv valt eigenlijk heel erg uit de toon en als je die weg denkt waan je je in de jaren '80 (of eigenlijk nog wel veel eerder, maar toen was ik er nog niet). Het doet denken aan vakanties van vroeger. Morgen moet ik er vroeg uit, mw wil de sleutel voor 9 uur weer hebben. Dat wordt zowaar de wekker zetten! Ach, dan ben ik ook eens op tijd onderweg. Welterusten!

Geschreven door Zerevoeten.kopvolsproeten