Ik ben zo gewend aan Google maps dat ik even vergeten was dat ik in mijn andere -offline toegankelijke - navigatie-app de hele route al had staan. Geen uitzoekerij dus en lekker gaan. De route is niet de kortste maar wel de mooiste, over een dijk, langs glooiend land, en door bos. Ik tref 2 medewerkers van staatsbosbeheer, ze hebben een zeldzame paddestoel gevonden. Het lijkt op een gewone champignon, maar ik neem aan dat zij er meer verstand van hebben dan ik. Ik vind hem in ieder geval niet speciaal genoeg om op de foto te zetten. Het bos, vlak voor Windesheim, staat op kleigrond en dat is bijzonder. Kleigrond is heel vruchtbaar en wordt vaker voor landbouw gebruikt. Eén van de heren vertelt dat hij ook in Leeuwarden heeft gewoond, en dat het Leeuwarder bos toevallig ook op kleigrond staat. Santiago de Compostela staat nog op zijn bucket list vertelt hij.
Ik loop verder, bij Windesheim staat een bijzonder gebouw dat half kerk en half boerderij lijkt. Gelukkig staat er een bord bij dat uitleg geeft: vroeger was het een heel complex, met klooster en al. Na de reformatie werd het afgebroken, met uitzondering van de brouwerij. Ze wisten wel waar de prioriteiten lagen in die tijd. De brouwerij doet tegenwoordig weer dienst als kerk, de halve boerderij eraan vast is de kosterwoning.
En weer door, langs verscholen kleine wandelpaadjes. Ik begin mijn benen en voeten te voelen en realiseer me dat ik voor vandaag nog een heel eind moet. Het laatste stuk dan maar gewoon langs de autoweg lopen, al is dat ook een mooie route. Ondanks dat het eind oktober is, staan er hier en daar nog kleurige bloemen in de berm. Langs akkers groeien er zelfs veel, zo mooi om te zien. In de verte kruipt een trein als een gele slang door het landschap. Ik kom langs boerderijen en op een landje staan 2 ezels die mij nieuwsgierig volgen. Tieners op de fiets die onderweg zijn uit school roepen me na: 'Mevrouw, wat voor pokémon bent u?' Ik moet er om lachen en een half uur later bedenk ik dat Slowpoke waarschijnlijk het juiste antwoord is. Bij Den Nul staat een bord: het veer over de IJssel gaat tot 1 oktober. Ohjee, de rivier moet ik wel over als ik naar de camping wil! Ik loop maar gewoon door naar Olst en ik zie wel hoe het komt. Ik voel me stressig, maar gelukkig blijkt dat niet nodig. Het Olsterveer gaat gewoon het hele jaar, het bordje in het vorige dorp ging over een ander veer. Wat een opluchting!
Met zo'n grote tas op je rug maken mensen al gauw een praatje met je en de veerman vertelt dat ook op zijn bucket list de Camino de Santiago nog staat. Een mevrouw op de fiets belooft dat - mocht de camping gesloten zijn - ik mijn tent bij haar op het erf verderop wel neer mag zetten. Wat lief! De camping is wel open, ik bel met de beheerder en ik kan zo mijn tent neerzetten. Betalen gaat vandaag via Tikkie, hartstikke modern. Ik zoek voor de tent een hoekje uit de wind en ga dan lekker gestrekt. Oant moarn!

Geschreven door Zerevoeten.kopvolsproeten