Als ik wakker word voel ik mijn benen. Meestal is de spierpijn na een nachtje slapen wel weer weggetrokken, maar vandaag niet. Ik strompel naar het toilet, en merk dat door te bewegen mijn spieren weer wat losser worden. Gelukkig maar. Ik start met een stevig ontbijt en slik mijn vitamines, de algenoliecapsules zitten in hetzelfde potje als de tandpastatabletten en smaken naar pepermunt. Ik zie een bijzondere vlinder: als hij fladdert zie je de oranje ondervleugels, als hij zit worden die afgedekt door de grote vleugels met zwart-witte tekening. Een rondje Google leert me dat deze soort 'Spaanse vlag' heet. Het is een dagactieve nachtvlinder en wordt in heel Europa beschermd. Ik ben nu net in de regio waar hij wel veel voorkomt. Het is een prachtig beestje, helaas heb ik geen foto gemaakt.
Ik ga op jacht naar een slaapplek voor vanavond, en dat blijkt nog een hele toer. Er zitten niet veel campings hier, maar er zijn meer opties. Via het genootschap van Sint Jacob vind ik een pelgrim die in de buurt woont en caminogangers verwelkomt, maar ze vertelt me dat ze is verhuisd. Ze woont nog wel in de regio maar een stukje oostelijker, en dat is me toch net te ver uit de route. Op Welcome to my garden, een soort couchsurfen maar dan voor gazons om je tent op te parkeren, zie ik ook een geschikt adres, maar de bewoonster geeft aan niet thuis te zijn. Bij Deurne ligt een bivakzone, echt een camping is dat niet, meer een stuk gras zonder verdere voorzieningen, een soort legaal wildkamperen. Ik realiseer me dat ik morgen waarschijnlijk onder soortgelijke omstandigheden zal overnachten, en 2 keer achter elkaar is me voor nu nog even te veel. De etappes zijn om te oefenen ;) Ik hak de knoop door: via booking.com reserveer ik een goedkope hotelkamer aan de zuidkant van Diest. Precies een goede afstand om op 1 dag af te leggen, en volgens Happy Cow (een online gids voor veganistische eetgelegenheden) zit er een donutzaak met vegan opties vlak bij. Zo wordt het zomaar ineens een luxe dag!
Met donuts en een echt bed in het vooruitzicht loopt het extra lekker. Ik ga niet snel en pauzeer vaak, inclusief rustmomenten zit ik gemiddeld op 3 kilometer per uur. Het maakt niet uit, ik heb alle tijd. Zon en wolken wisselen elkaar af, en hoewel ik me heb ingesmeerd geloof ik dat ik best een kleurtje aan het krijgen ben. Ik loop over een fietspad door het bos, dan langs een verlaten spoorlijn, en een deel langs een autoweg. Vlak voor Tessenderlo spreekt een man op de fiets mij aan: 4 jaar geleden is hij ook naar Santiago de Compostela gelopen, vanuit hier! Hij wenst me veel succes en met een grijns loop ik verder. Dit soort ontmoetingen zijn leuk!
Als ik Diest binnen kom, stuurt de navigatie me over een heel klein paadje, volgens een verkeersbord is het een doodlopende weg. 'Vertrouwen Carolien, vertrouwen', spreek ik mezelf toe, maar in mijn hoofd komt direct de herinnering aan de vorige keer dat Google maps me over een niet bestaand pad probeerde te sturen. Ik ben eigenwijs en stap door en ja hoor, daar is een hek. En verderop nog een. Gelukkig zijn ze niet zo hoog en zelfs met mijn grote rugzak stap ik er met gemak overheen. Nu sta ik in de Schaffense poort, een oude toegang tot de stad die bestaat uit meerdere poorten, kazematten en een tunnel. Hier gaat mijn urbex-hart sneller van kloppen! Ik maak wat foto's en dan snel verder. Gelukkig is de stadkant van de poort niet afgesloten.
In Diest kom ik de jacobsschelp tegen: op een schilderij en een beeld in de OLV kerk, en later op een vlag die boven de straat hangt. Bij het toerismebureau krijg ik een stempel in mijn pelgrimspaspoort. En dan ... donuts! Royal donuts heeft enorm veel keuze, en met moeite kies ik er 3. Ik moet even wachten terwijl ze gemaakt worden. Ik krijg ze mee in een enorme doos, dat blijft natuurlijk nooit heel als ik dat in mijn tas probeer te proppen. Dus de wandelstokken gaan de tas in, en met donutdoos in de hand loop ik het laatste stukje naar het hotel. Het is een kleine kamer, maar wat een heerlijkheid is het om een hele kamer plus douche voor jezelf te hebben, met onbeperkt wc-papier en handdoeken en WiFi. Ik realiseer me hoe belachelijk goed ik het heb. Schuin tegenover het hotel zit een Burger King, en ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hun vegan burger en nuggets. Vandaag is luxe-dag, en als je kampeert is zelfs een whopper al luxe. Natuurlijk bestel ik veel te veel, dus de nuggets neem ik in een servetje mee. Nog geen uur later ruikt de hele hotelkamer naar gefrituurde nepkip. Nouja, morgen het raam maar wijd open. Ik neem een donut voor het slapen gaan en ga hopelijk heerlijk dromen. Zzzzz

PS ik heb gisteren ontdekt dat ik in de Pindat-app ook kan reageren, niet op een individueel bericht, maar wel algemeen. Ik lees sowieso altijd alle reacties met veel plezier, en vanaf nu zal ik daar dus ook wat vaker op terugschrijven :)

PPS ik heb WiFi! Bij de vorige berichten staan nu ook foto's :)

Geschreven door Zerevoeten.kopvolsproeten