De heenreis met de trein naar Heerenveen is 20 minuten. Ik kijk uit het raam: heb ik dit echt allemaal al gelopen in de afgelopen 2 dagen? Ik zie de kerktoren van Idaerd, de watertoren bij Akkrum, het lange rechte stuk bedrijventerrein voor Heerenveen... dit heb ik allemaal al gedaan! Het lijkt nu al veel.
Vanaf het station moet ik even weer zoeken naar het Jabikspaad. Eerst nog langs het gemeentehuis voor een stempel. Die hoef je niet elke dag te halen, maar ik vind het toch erg leuk. Dan het dorp uit en de natuur in. Het eerste stuk is nog wat saai, maar zodra ik de woonwijken uit ben, is het prachtig. Reeën in het land rennen speels achter elkaar aan. Oranjewoud lijkt één groot park met hoge bomen in alle herfstkleuren, en mooie gedichten op zwerfkeien. Het bospad naar Mildam voert langs maïsvelden. Dan ben ik in gemeente Weststellingwerf, en word en door een informatiebord aan herinnerd dat ik een taalgrens ben gepasseerd. Stellingwerfs is een oude Saksische taal, nauwer verwant aan de dialecten uit Drenthe en de kop van Overijssel dan aan het Fries.
In de IJstijd leefden hier al mensen. Vele zwerfkeien laten een stukje prehistorie van deze streek zien.
Na Oldeholtwolde volgt nog een stukje bos en hier ruikt het ook echt naar bos, zo fijn! Toch ben ik blij als ik in Wolvega ben. Het was een koude grijze dag en het is fijn om weer naar huis te kunnen voor een warme kop thee.

Geschreven door Zerevoeten.kopvolsproeten