Voor de laatste keer deze vakantie vroeg op staan. Dit keer de wekker om 4.15 uur. Om 5.00 uur zijn we klaar voor onze sunrise boottocht op de Ganga. Zain staat ons beneden op te wachten en we lopen met z'n drieën naar Tulsi Ghat. Daar zijn allerlei ochtendrituelen gaande en we kijken onze ogen uit. De boot is er nog niet, maar voor nu geeft het niks want er is genoeg te zien en beleven. Na 15 minuten komt dan toch Sanjib aanpruttelen en we klauteren in de boot. We varen terug naar de Assi Ghat voor het ochtend ritueel, maar die is vanwege de blubber helaas wat verder op land en daardoor zien we er niks van. We keren om en beginnen de vaartocht langs alle 84 Ghats. Bij Jain Ghat zien we de zon opkomen en we maken een uitgebreide stop bij Manikarnika Ghat. Onderweg is het gewoon genieten van de uitzichten. Bij Manikarnika gaat Jannet met Zain de burns kijken. Ik heb genoeg gezien en blijf met Sanjib op de boot. We kletsen wat over de rituelen in de Ganges en hij blijkt dat als rechtgeaarde Hindi ook elke ochtend te doen. Jain Ghat is zijn plek. Het begint opeens te regenen, dus ook wij klauteren aan land en gaan schuilen. Tegen de tijd dat Jannet & Zain terug komen vervolgen we de tocht naar de eerste Ghat met een prachtig witte tempel. Maar dit is niet meer de eerste Ghat, want de president heeft er voor nog een aangelegd: een hele grote en kitscherige Ghat. Daarna varen we de hele route terug en herkennen steeds weer plekjes, wat een gaaf uitje zo! Om 7.30 uur zijn we terug op Tulsi Ghat. In het hotel nog snel even ontbijten en daarna ff een tukkie doen.

Tegen het middaguur besluiten we naar Sarnath te gaan. Dit is een van de vier meest heilige plaatsen voor de Boeddhisten omdat in deze tuin Boeddha onderricht gaf. Het is 10 kilometer buiten Varanasi en te ver met de riksja volgens het hotel, dus we moeten met de taxi. Vikesh regelt het, maar we moeten wel een uur wachten. Hij gaat uiteindelijk zelf ook met ons mee. In het verkeer is het een gekkenhuis en we doen er zeker een uur over om er te komen. Het is een tuin vol gouden beelden en een hele grote Boeddha. Niet echt spannend, maar leuk om geweest te zijn. We gaan nog even langs een ATM en hebben dus lekker weer cash en langs een van de oudste tempels. Daar worden we met bloemenkrans onthaalt door de priester die met een grote donatiebox voor zich zit. Wij geven de krans terug onder het mom dat wij de volgende ochtend in get vliegtuig moeten. Dit, in combinatie met slechts een kleine donatie valt duidelijk niet in goede aarde. Hopen dat Shiva onze afweging wel begrijpt.... De terugweg gaat sneller en daardoor kunnen we mooi nog eten voor de avondceremonie in Assi Ghat begint.

We gaan naar een restaurantje in de buurt met hele leuke reviews: Ashis Cafe. De eigenaar is super aardig, maar staat vandaag alleen en geeft eerlijk aan dat hij het niet redt om ons eten klaar te maken voor de ceremonie, maar daarna kan wel. We besluiten dus nu eerst de tassen te pakken, dan de ceremonie te zien en vervolgens te gaan eten. Bij de ceremonie hebben we topplekken, maar voordat het begint komen er dreigende wolken aan, er klinkt onweer en iedereen gaat schuilen. We kijken elkaar aan en denken hetzelfde: zo snel mogelijk naar Ashis Cafe! En dat was een goed plan, er volgt een wolkbreuk en de Ghat verandert in een waterval. Het eten laat wat op zich wachten, maar dat geeft niet want we zitten droog. Het smaakt uiteindelijk prima! En voor 4 flesjes cola, 2 soepjes, een butternaan en een Thali betalen we uiteindelijk 6 euro. We pakken nog de laatste drie kwartier van de ceremonie mee en crashen op het voorterras van het hotel waar ik deze blog typ. Ondertussen realiseer ik mij dat ik nauwelijks nog onder de indruk ben dat er nu een koe voor mij langs loopt: officially adjusted to India!

Geschreven door Wims.wereldreizen