Het regent....en niet zo'n klein beetje ook. We nemen dus maar de tijd voor het ontbijt en hangen wat op de kamer tot het iets droger wordt. Rond een uur of 11.00 dan toch naar buiten, gewapend met onze parapluutjes die wij gekocht hadden voor de zon in de Pantanal (en daar niet gebruikt hebben). Ze komen dus toch nog van pas! We lopen weer naar Largo de Pelourinho en maken hier nog wat leuke foto's en kijken hoe het leven zich hier beweegt. Daarna slenteren we de wijk door en schuilen af en toe voor wat regen. Als het weer meer gaat regenen besluiten we weer bij Bodego de Pelourinho op het terras te gaan zitten onder een parasol. Het is wel grappig hoeveel mensen ons al herkennen in de wijk, want ze groeten ons of beginnen een gesprek in het gesprek in het Portugees, waar we niet veel van begrijpen. Het is een wat troosteloze dag, maar eigenlijk ook wel relaxed, koud is het niet. Na best wat borrels gaan we voor een late lunch naar restaurant Maria Mata Mouro (weer op aanraden van de receptionist). Weer een leuke keuze, met live muziek binnen en prima eten. Daarna snel door naar het Casa do Carnival, het carnavalsmuseum. Dit stond nog op mijn lijstje en we kunnen nog net naar binnen. Het carnaval in Rio heeft de naam, maar in Salvador de Bahia liggen de roots en is het nog veel groter. Leuk om wat over de geschiedenis te leren en we kregen ook nog een korte dansles. Bij sluitingstijd gaan we weer weg en lopen weer naar Bodega Pelourinho want het concert begint zo. Als wij daar blij aan komen en 'ola' roepen, schrikt de ober. 'Brahma fini, Brahma fini' zegt ie. Nou ja, dan drinken we gewoon wat anders. Hij is blij dat we toch blijven. De regen komt ondertussen met bakken uit de hemel, maar wij zitten droog onder het parasolletje. Zo sneu voor het orkest, want het plein is praktisch leeg. Uiteindelijk gaan er toch nog wat mensen dansen en dat maakt het een bijzondere sfeer. Om 20.00 uur is het optreden afgelopen en sluit alles (zondag is eigenlijk een dode dag in dit land). We pakken het kezen spelletje van de kamer en gaan dit in het hotelbarretje doen, waar Uiteindelijk nog wat mensen zitten. Daarna de koffer weer herpakken voor de laatste binnenlandse vlucht naar Recife en op tijd onder de wol.

Geschreven door Wims.wereldreizen