We hebben een slow start deze ochtend. Het ontbijt op de rooftop met uitzicht op de Ganges is qua locatie te gek, maar het aanbod is echt slecht. Het wordt dus alleen geroosterd brood met boter en een banaan. De straffe bak koffie maakt ook veel goed. Door alle perikelen rondom het weer voor de derde week ben ik totaal nog niet voorbereid op Varanasi. We maken dus maar eerst een route en besluiten voor de Ghats te gaan. We hebben er zin in en starten bij Assi Ghat. Een mooi uitzicht op de Ganges en wat kleurrijke mensen maken het een goede start. Volgens Googlemaps zou je over het strand kunnen lopen, maar dat lijkt ons onlogisch. We zien vlak om de hoek een trap, dus Jannet stapt het zand op en na 2 stappen zie ik haar naar beneden zakken en zit zij tot boven haar knie vast in de blubber.....ik schrik mij wild en krijg haar niet los, dus roep er wat hulptroepen bij. Uiteindelijk lukt het en komt zij, inclusief schoenen, toch uit de blubber. De omstanders geven aan dat zij nu gezegend is door Ganga mud. Wij kunnen er wat om lachen en gaan snel terug naar het hotel waar Jannet schoon gespoten wordt door de security guard en onder de douche springt. Wat een bizarre gebeurtenis als start van deze stad!

Schoon en wel starten we de etappe opnieuw en wandelen door de kleine steegjes naar Jain Ghat. Vanuit daar wordt het Chet Singh Ghat. Onderweg spreekt een jongen mij aan en eerst proberen we hem te lozen, maar hij blijkt eigenlijk best symphatiek, dus hij wandelt verder met ons mee en praat honderd uit over allerlei weetjes. Deze gozer blijkt Zain te zijn, onze personal tourguide voor Varanasi blijkt later. Bij Chet Singh Ghat belanden wij in een ritueel van een groep Zuid Indiërs en bekijken wij de oude tempel die volledig begroeid is. We wilden een koffie drinken en hadden op Google iets op het oog, dit bleek heel toevallig de bar van de broer van Zain. Hij wil ons er wel heen brengen maar neemt ons, via Hanuman Ghat eerst mee naar Maharaja Harishchandra Ghat. Dit is een van de twee burning ghats. Dit is de kleine burn side en wij zien dus voor het eerst lijkverbrandingen. Ik vind het echt confronterend en zeker omdat je er niet aan ontkomt wat rook in te ademen. We kijken nog even toe, maar ik ben blij dat we weer gaan. Zain sleept ons mee naar de bar van zijn broer, maar eenmaal aangekomen zijn ze de bar aan het schoonmaken, dus gaan we ergens anders naar toe: The Eatery. We slobberen beide een liter cola weg in de airco, want overhit zijn we zeker! Al pratend met Zain besluiten wij hem een boot te laten regelen voor de sunrise morgen. Dat doet hij graag en hij komt ook zo betrouwbaar over, dus het is geregeld. Daarna nemen we afscheid van hem en stappen in een riksja richting hartje centrum.

In het centrum is het gekkenhuis qua verkeer en qua mensen. Het is komisch om te zien, maar wat een drukte. We lopen de hoofdstraat af en slaan na de Shri Kashi Vishwanath tempel rechtsaf de kruip door, sluip door straatjes in. Lang leve Googlemaps! We komen aan bij de Marnikarnika Ghat, wat de grote burn ghat is. We mogen hier helaas niet doorsteken, dus gaan weer de smalle steegjes in en worden verrast door prachtige street art en kleine winkeltjes, zo leuk. Uiteindelijk komen we uit bij Ganga Ghat en Scindia Ghat: dit zijn by far de leukste ghats! We kijken de ogen uit wat er allemaal gebeurd: van kleine offering tot baden rituelen, tot badende koeien tot gezellig samenzijn. We strijken hier een tijd neer op de kade en aanschouwen wat er gebeurd. Ik raak in gesprek met Mokteshwar en een vriend. Zij zijn voor de burn van een familie lid aanwezig. Het wordt een leuk en interessant gesprek. We worden wel geregeld gestoord voor selfies, want Jannet & ik blijven een attraktie. De tijd vliegt om en we moeten echt gaan lopen om op tijd bij de ceremonie in Dashashwamedh Ghat te zijn. Helaas was Google niet helemaal geüpdatet hier, want we belanden op het binnenterrein van de Vishwanath Temple. Als we uiteindelijk de weg vinden, besluiten we wel eerst een hapje te eten, want lunchen doen we tegenwoordig niet meer. Op internet vinden we Niyati Cafe, deze ligt vrij verstopt en is een echte local tent met een super enthousiaste eigenaar. En wat eten we hier lekker!!! De ceremonie zien we uiteindelijk niet, want de Ghat was afgesloten vanwege de drukte. We gaan lekker naar huis om onze derde week te boeken. Helaas zonder biertje er bij, want het wordt ons nu duidelijk dat je niet in de buurt van de Ganges mag drinken. Het wordt uiteindelijk Udaipur en Chittorgarh, we gaan dus weer terug naar Rajastan.

Geschreven door Wims.wereldreizen