Weer vroeg dag vandaag want we vliegen naar Cuiaba en de vlucht gaat om 9.20 uur. Gelukkig is het hotel om de hoek en het vliegveld klein, dus met 1,5 uur van te voren aanwezig blijken we rijkelijk op tijd. Het is ook de afsluiting van de reis in zuidelijk Brazilië, vanaf nu gaan wij alleen maar noordwaarts. Het boarden gaat supersnel en om 9.10 uur zit alles al in het vliegtuig. We vertrekken op tijd en zijn blij verrast over Azul Brazil als maatschappij: fijne stoelen, veel beenruimte, 3 snacks en 2x drinken op een vlucht van 1.10 uur, chapeau Azul! Wat ook zo typisch is in Brazilië, is dat als het vliegtuig geland is, iedereen blijft zitten en wacht met opstaan tot je rij afgeroepen wordt. Echt heel relaxed! De koffers zij direct op band en 10 minuten na de landing zitten we al in een taxi. Cuiabá was ooit de derde stad van Brazilië en de enige stad in het binnenland. Tegenwoordig is het een ingeslapen stadje en met name heel vies. Voor het eerst zien we overal afval op straat. Het Mato Grosso Palace Hotel ziet er uit als een oude Chinees en op de sleutels staat Best Western, maar dat kan echt niet kloppen. De kamer is oud en niet schoon, maar ja, het is voor 1 nacht.
Ik heb nog even contact met Igor Gapareto van Gaspare Tours over onze Pantanal tour en daarna lopen we het oude centrum van Cuiabá in. Dit is echt vergane glorie, wederom vies en onguur. We belanden bij Beto in zijn bar, wat meer een opslagschuur lijkt. Uiteindelijk zien we Pastel & Cia wat er fris uit ziet en doen hier een broodje. Ondertussen is de hele stad dicht, dus blijkbaar geldt hier een siësta. Wij gaan dus ook maar terug naar het hotel om in de airco te hangen. Ondertussen ook de tas voor de Pantanal klaar gemaakt en het weer checken. Dat is wel ff schrikken: het wordt 45 graden.... Tegen 18.00 uur hopen we dat de siësta voorbij is en gaan op zoek naar een bar en/of restaurant, maar alles is dicht en er hangt een wat grimmige sfeer. We komen erachter dat in het centro helemaal niks is 's avonds en dat we een eind met de taxi moeten voor restaurants. Wat een teleurstelling! Dus toch maar in het vreselijke hotelrestaurant gaan zitten en spelletjes doen.
Geschreven door Wims.wereldreizen