Om 4.45 uur gaat de wekker, wat akelig vroeg! Nu maar hopen dat het niet voor niks is geweest! Om 5.30 uur ontbijt en om 6.00 uur stappen wij bij Luciano op zijn boot. Lekker zomers gekleed want als de zon gaat schijnen wordt het bloedheet op het water. We varen eerst zo'n 45 minuten over de Cuiabá rivier om vervolgens via de Three Brothers River af te slaan in een kreek, de Corixo Negro. Hier wordt het al drukker qua bootjes die op jacht zijn. Al vrij snel zien wij de eerste jaguar, het is Marcella en zij ligt heerlijk in een boom en poseert met verve! Het ligt ook gelijk vol met bootjes, want iedereen schiet er heen. Echt gaaf om een jaguar van zo dichtbij te zien. Na een tijdje is Marcella er klaar mee en alle bootjes varen weer uit. Niet veel later is er weer een jaguar bericht op de radio, dus wij zijn er snel bij. Het blijkt dat onze Britse buurmannen er eentje gespot hebben. Deze wandelt rustig wat rond in het gras en even later aan de waterkant, voordat hij ook weer verdwijnt. Wij varen eigenlijk de hele tijd de Corixo Negro op en neer en verbazen ons met name hoe ingepakt alle toeristen er bij lopen. We zien natuurlijk weer veel vogels en caimannen. Tegen het einde van de ochtend is er weer een jaguar gespot en deze zwemt uiteindelijk de rivier over: heel tof! Daarna varen we terug naar de lodge voor de lunch. Het is weer 45 minuten varen en de zon os volledig weg. Ondanks dat het 28 graden is, voelt het door de wind als 19 graden, dat is erg wat anders dan de verwachte 45 graden! Onderweg terug zien we ineens een anaconda. Yes, deze stond hoog aan de wensenlijst. Het is nog een peuter, maar ook weer zo gaaf om te zien. Even dachten we dat hij bij ons de boot in ging springen, maar dat ging gelukkig goed! Iets na twaalven zijn we bij de lodge voor een uitgebreide lunch en een uurtje relaxen/opwarmen.

Om 14.00 uur is Luciano terug en gaan we voor de middagtour. Na een klein stukje varen zien we de eerste grote rivierotters waaraan de rivier Cuiabá haar naam dankt. Het zijn geinige en speelse beesten. De rest van de middag valt eigenlijk tegen qua beesten, maar het is gewoon heerlijk om zo op een boot door de prachtige natuur te varen. Vlak voordat wij weer terug willen gaan komt het bericht binnen dat Marcella wederom in de boom is gaan liggen, dus met volle vaart gaan wij daar weer heen. Ook al hadden wij haar vanmorgen al gezien, het blijft een traktatie om nogmaals te kijken. Vervolgens moeten we wel met ern noodgang terug, want anders zijn wij niet voor het donker thuis. Gelukkig net gehaald en na het avondeten moe naar bed, want morgen staat de wekker weer op hetzelfde tijdstip.

Geschreven door Wims.wereldreizen