Na het ontbijt vertrekken we om 10.00 uur richting de Pousada bij Rio Prata waar wij gaan snorkelen in het Lagoa Misteriosa. Het ligt in Jardim en is een 45 minuten rijden. Het laatste stuk weer over een dirt road met prachtige uitzichten. Het blijkt uiteindelijk niet direct bij de Pousada, maar een paar minuten verderop te zijn. Bij een klein kantoor worden we opgewacht door gids Evanter en maken we een wandeling van 15 minuten tot wij bij het prachtig blauwe meer uit komen. Het is een sink hole die ruim 200 meter diep is. Het snorkel is niet echt spannend, want er leven alleen maar hele kleine visjes die aan je huid gaan knabbelen. En het is heerlijk verkoelend! Na een uur dobberen gaan we weer terug wandelen en gaan voor de beroemde lunch van Pousada Rio Prata terug naar de lodge. Deze was ook zeker de moeite waard. We relaxen nog wat in de tuin, tot het tijd is voor de volgende activiteit: Buraco das Araras.

Deze is 15 minuten rijden verderop en is een sink hole waarin heel veel Ara's leven. Onze gids is voor het eerst Engels sprekend en Mi-Kiong spreekt zelfs een woordje Nederlands! We wandelen door het bos en zien van allerlei dieren, waaronder een gordeldier, en Mi-Kiong verteld over de geschiedenis. De eigenaar, meneer Modeste, had dit land gekocht om een cattle farm op te zetten, maar wist niks van de sink hole (de grootste van Zuid Amerika) en was erg teleurgesteld toen zijn koeien steeds in het gat vielen. Hij heeft het daarom maar op het toerisme gegooid, de boel opgeknapt en de Ara's hebben er een veilig thuis gevonden. Echt een hele belevenis om deze sink hole te bezoeken en al die gekleurde Ara's te zien! In het meertje in de sink hole leeft zelfs een krokodil en een anaconda. Na dit uitje rijden we snel terug en zijn net voor het donker thuis. We gaan 's avonds het dorp in, want het is een nationale feestdag (200 jaar Brazilië) en kijken even rond op het centrale plein, daarna worden met open armen bij de Pub La Bonita ontvangen, ze kennen ons nog. We drinken er gezellig wat met live muziek, alhoewel de vrouw met aqua haar niet goed zingt. Gelukkig wordt ze snel afgelost door een ander. Door de grote lunch hebben we niet veel trek, maar nemen toch een soepje bij Pastel Bonito. Ik neem een Caiman soep en toch ook maar een pastel. Uiteindelijk moe naar bed.

Geschreven door Wims.wereldreizen